مقاله كوتاه تأثير تغذيه كوتاه يا بلندمدت دانه‌ جو با يا بدون تزريق eCG بر عملكرد توليدمثلي بز طي فصول توليد مثل و غير توليد مثل

استفاده از برنامه‌هاي تغذيه‌اي و هورموني يكي از راه كار‌هاي مهم براي بهبود عملكرد توليد مثلي در بز مي‌باشد. لذا تحقيق حاضر به منظور بررسي تأثير استفاده همزمان دانه جو و گونادوترپين جفت اسب‌ سانان (eCG)1 بر عملكرد توليد مثلي بز در شرايط پرورش عشايري انجام شد. تعداد 60 رأس بز 32 ساله، در فصل توليد مثلي و 60 رأس بز 43 ساله، در فصل غير توليد مثلي انتخاب شدند. سپس بزها در هر آزمايش به صورت مجزا، به شش گروه 10 رأسي، تقسيم شدند؛ 1 گروه شاهد (بدون دريافت دانه جو و eCG)؛ 2 گروه دريافت‌ كننده‌ي 400 گرم جو براي هشت روز (كوتاه‌مدت)؛ 3 گروه دريافت ‌كننده‌ي 400 گرم جو براي 16 روز (بلندمدت)؛ 4 گروه دريافت ‌كننده‌ي 400 واحد eCG؛ 5 گروه دريافت‌ كننده‌ي 400 واحد eCG و 400 گرم جو براي هشت روز؛ 6 گروه دريافت‌ كننده‌ي 400 واحد eCG و 400 گرم جو براي 16 روز. نتايج در فصل توليد مثلي نشان داد كه نرخ دوقلوزايي در گروه‌هاي دريافت كننده دانه جو به صورت كوتاه و بلند مدت همراه با eCG نسبت به گروه‌هايي كه eCG دريافت نكردند بالاتر بود (0.05 p). در همين راستا كمترين تعداد بزغاله متولد شده ( 5 رأس) در گروه شاهد و بيشترين تعداد (20 رأس) در گروه ششم مشاهده شد. نتايج همچنين نشان داد كه در فصل غير توليد مثلي هيچ كدام از فراسنجه‌هاي مورد بررسي از نظر آماري تحت تأثير تيمارها قرار نگرفتند. مي‌توان چنين نتيجه‌گيري كرد كه استفاده از 400 واحد بين‌المللي eCG و روزانه 400 گرم دانه جو در فصل توليد مثلي سبب بهبود نرخ دوقلوزايي در بزها شد ولي چنين تأثيري در فصل غير توليد مثلي مشاهده نشد.