اثرات سطوح گوناگون روغن ماهي بر عملكرد توليدي، توليدمثلي و فراسنجه هاي خوني كبك‌هاي ماده چوكار (Alectoris chukar)

هدف از اين پژوهش، بررسي اثراتسطوح گوناگون روغن ماهي بر عملكرد توليدي، توليدمثلي و فراسنجه هاي بيوشيميايي خون كبك هاي چوكار بود. شمار 36 قطعه كبك چوكار ماده (هشتاد و هفت هفته سن) با ميانگين وزن ۰۵/۱۵±۴۹۵ گرم از جمعيت كبك هاي مولد گزينش و در قالب طرح كاملاً تصادفي به يكي از تيمارهاي شاهد و سه دُز متفاوت روغن ماهي اختصاص يافتند. هر تيمار سه تكرار و هر تكرار (قفس) سه كبك ماده وجود داشت. همچنين 12 قطعه كبك نر بعد از گزينش از گله پايه، به شيوه تصادفي براي انجام جفت گيري طبيعي با كبك‌هاي ماده (با نسبت 1:3) و تا پايان آزمايش در قفس‌هاي آزمايش توزيع شدند. تيمارها شامل: 1 شاهد ، تجويز خوراكي 0.3 سي سي نرمال سالين، و تيمارهاي 2، 3 و 4 به ترتيب تجويز خوراكي 0.1، 0.2 و 0.3 سي سي روغن ماهي روزانه طي 21 روز پي در پي بودند. جمع آوري تخم ها روزانه هر دو ساعت يك بار طي 16 ساعت روشنايي از روز 8 تا روز 28 آزمايش انجام شد و در دماي 13 درجه سانتي‌گراد نگه داري شدند. وزن كبك ها پيش از آغاز آزمايش و پس از آن هر هفته يك بار ثبت شد. همچنين مصرف خوراك به طور روزانه ثبت شد. خون گيري از كبك ها در روز صفر، 10 و 21 آزمايش انجام شد تا فراسنجه هاي بيوشيميايي سرم ارزيابي شوند. يافته ها نشان دادند كه مصرف خوراك، وزن بدن و افزايش وزن روزانه از تجويز روغن ماهي تاثير نپذيرفت (0.05 p). تجويز خوراكي روغن ماهي سبب افزايش درصد توليد تخم و نرخ باروري شد كه در دُز 0.2 سي سي در مقايسه با ديگر تيمارها بالاتر بود، اگرچه معني دار نبود (0.05 p). كبك هايي كه روغن ماهي دريافت كردند در مقايسه با گروه شاهد كاهش معني داري در وزن تخم نشان دادند كه در گروه 0.3 سي سي در مقايسه با ديگر گروه ها بيشترين كاهش ديده شد (0.05 p). سطوح كلسترول تام و تري گليسريد سرم در كبك هايي كه دُزهاي گوناگون روغن ماهي دريافت كردند در مقايسه با گروه شاهد كاهش معني داري داشت كه در پرنده هايي كه 0.3 سي سي روغن ماهي دريافت كردند بيشترين كاهش وجود داشت (0.05 p). برهم كنش تيمار و زمان سبب كاهش معني دار در غلظت كلسترول تام سرم شده بود (0.02 =p). غلظت ldl و گلوكز در پرنده هاي گروه 0.3 سي سي روغن ماهي، در مقايسه با ديگر تيمارها كاهش معني داري داشت (0.05 p). اما غلظت VLDL، HDL، پروتئين تام، كلسيم و فسفر از روغن ماهي تاثير نپذيرفت (0.05 p). روي هم رفته، دُز 0.2 سي سي روغن ماهي، دُز مناسب‌تري براي بهبود عملكرد توليد مثلي مانند توليد تخم و نرخ باروري در كبك بود. فزون بر اين تجويز خوراكي 0.3 سي سي روغن ماهي توانست سبب كاهش فراسنجه هاي بيوشيميايي خون مانند كلسترول تام، تري گليسريد، LDL و گلوكز در كبك هاي چوكار ماده شود.