معماري شهري و مالكيت فضاي فراتر از حد متعارف ارتفاع

Urban architecture and ownership of space beyond the standard height

فضاي شهري در عصر كنوني عنصري محدود و تمام شدني است، كه بهره‌برداري عادلانه از آن، از جمله مسائل نوظهور در حوزه حقوق معماري و شهرسازي است. يكي از ساختارهاي تحقق پذيري عدالت در فضاي شهر، مديريت و كنترل ساخت و ساز در فضاي فراتر از حد متعارف ارتفاع، محاذ بر املاك خصوصي است. مديريت و كنترل اين سنخ از فضا، متأخر از اثبات ماليت و به تبع آن، شناخت نوع مالكيت آن است. نوشتار حاضر با ابتنا بر منابع فقهي حقوقي، به اين موضوع ‌پرداخت. طبق نتايج اين تحقيق، فضاي محاذ بر املاك خصوصي، فراتر از حد متعارف ارتفاع، اولاً: مال محسوب مي‌شود؛ و از نوع اموال عيني، نه حق يا منفعت. ثانياً: برخلاف نظريه‌‌ تابعيت مطلق، خارج از مالكيت زمين تحت آن است. ثالثاً: برخلاف نظريه انفال و قوانين تراكم فروشي فعلي شهرداري‌ها، اين سنخ از فضا در زمره اموال عمومي و از مصدايق مشتركات محسوب مي‌شود؛ و بنا بر اقتضاي احكام مشتركات، غيرقبل نقل انتقال، و هرگونه تملك خصوصي است.

Urban space is a very limited element in the present era, and fair use is the special spokesperson for innovation in public areas of architecture and urban planning. By utilizing these provided bases, obtaining a city-wide justice complex, managing and controlling the hotel's construction beyond the conventional limit, is a special property. Managing and controlling this type of space is a drug of late, and consequently, a special kind of personality. With this in mind, you can obtain your rights using this article. By using the evaluated classes, the siege of the brother, the special property, beyond the normal limits of power, first: the property becomes the property and the kind of objective property, not right or interest. Secondly, Pyrrlf's theory of optimum radiation is outside the jurisdiction of the Earth. Third: Decision-making and amended rules are possible with more restrictions, this type of space is among the public property and the commonality of the offerings, as well as the use of common law, non-transferable and any special ownership. building.