امكان سنجي رفع مسئوليت مدني ناقلان بيماريهاي همه‌گير در پرتو قاعده تحذير

The place of the rule of warning in the elimination of civil liability due to infectious diseases

مطابق قاعده تحذير هركس قبل از اقدام به عمليات زيانبار به سايرين هشدار دهد، با وجود شرايط لازم از مسئوليت ‌مدني معاف خواهد بود. در مسئله بيماريهاي واگيردار(مانند كرونا) معمولاً تحذير از جانب مقامات عمومي و دولت صورت مي‌گيرد و مخاطب تحذير بيماران و غير بيماران بصورت توأمان هستند كه به آنها توصيه به عدم تماس با يكديگر و عدم ورود در محيط‌هاي عمومي مي‌شود. بنابراين يك مسئله اين است كه آيا تحذير عام از جانب غير عامل ‌زيان (دولت) رافع مسئوليت ‌مدني زيان ‌رساننده مي‌باشد يا خير؟ و با توجه به اينكه مخاطب تحذير صورت گرفته غالباً زيان‌ديده(غير بيمار) و عامل ‌زيان (بيمار) مي‌باشند و انتقال بيماري نياز به ترك عمل مطابق تحذير از جانب هر دو دارد، زيان‌ديده در مسئوليت بوجود آمده چه سهمي دارد و نقطه تلاقي «قاعده اقدام» و «قاعده تحذير» در اين مسئله كجاست؟ چنانچه ميان انجام فعل مطابق هشدار (مثلاً عدم ورود به محيط عمومي) با افعال ديگري كه براي زيان‌ديده منفعت دارد يا ضرري را از وي دفع مي‌كند، تزاحم رخ مي‌دهد تكليف چيست؟ در اين نوشتار با توجه به مستندات فقهي قاعده تحذير، از فاعليت محذر الغاء خصوصيت شده و نظريه كفايت عمليات تحذير از جانب هركسي، در رفع ضمان پذيرفته شده ‌است و با تفكيك مواردي كه عامل‌ زيان از اسباب مردد است از مواردي كه از اسباب يقيني است، بر ضمان زيان‌ رساننده (ناقل بيماري واگيردار) در جايي كه زيان‌ ديده قادر بر عمل مطابق تحذير (بدليل تزاحم با ضررهاي ديگر) نيست و بر محروميت زيان‌ديده قادر بر عمل به تحذير از تدارك خسارتش بدليل قاعده اقدام، استدلال شده ‌است.

According to the warning rule, anyone who warns others before carrying out harmful operations will be exempt from civil liability despite the necessary conditions. In case of communicable diseases(such as corona), public and government officials are usually warned, and patients with both non-patients and non-patients are advised to avoid contact with each other and not to enter public places. So one question is whether general(non-government) caution by the public is detrimental to civil liability. an‎d given that the warning audience is often uninjured (non-sick) and causal (patient) and the transmission of the disease requires both actions to be taken according to the warning, what is the contribution of the injured party to the responsibility and the intersection of the "rule of action"? an‎d where is the "warning rule" on this issue? If there is a conflict between performing the act according to the warning(for example, not entering the public environment) with other actions that are beneficial to the victim or deter him from harm, what is the obligation?
In this article, according to the jurisprudential documents, the rule of warning is characterized by the activity of notarizing the revocation and the theory of the adequacy of the warning operation by everyone is accepted in the elimination of the guaranteed guarantee. The warranty loss(carrier of an infectious disease) where the injured party is unable to act in accordance with the warranty(due to conflict with other damages) and the injured party is unable to act in accordance with the rule of action.