پديد آورندگان :
ياسبلاغي شراهي، صفورا دانشگاه لرستان، خرم آباد - گروه زمين شناسي , يوسفي يگانه، بيژن دانشگاه لرستان، خرم آباد - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي , عارفي فرد، سكينه دانشگاه لرستان، خرم آباد - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي , فرهپور، محمدمهدي دانشگاه لرستان، خرم آباد - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
فرآيندهاي دياژنزي , سازند باغ ونگ , شمال طبس , سنگ هاي كربناته , خاور ايران مركزي
چكيده فارسي :
به منظور شناسايي و درك تاريخچه بعد از رسوب گذاري در سنگ هاي كربناته سازند باغونگ، دو برش چينه شناسي باغونگ و شش انگشت در شمال طبس (خاور ايران مركزي ) انتخاب شده است. سازند باغونگ در برش باغونگ به ضخامت 58/5 كه مرز زيرين آن با سازند سردر به صورت ناپيوستگي فرسايشي و مرز بالايي آن با سازند جمال تدريجي است. در برش شش انگشت ضخامت اين سازند 62 متر كه با ناپيوستگي فرسايشي برروي سازند سردر قرار ميگيرد و مرز آن با سازند جمال تدريجي ميباشد. نمونه هاي گردآوري شده در دو برش (74 نمونه از برش باغونگ و 70 نمونه از برش شش انگشت) از لحاظ فرآيندهاي دياژنزي مورد بررسي قرار گرفتند كه نتايج مطالعه برش ها منجر به شناسايي چندين فرآيند دياژنزي مانند ميكريتي شدن، نوريختي (افزايشي و كاهشي)، سيماني شدن (سيمان هممحور، برمحور، دروزي، پوئيكيلوتوپيك، هلال هاي، آويزهاي، هم بعد و بلوكي)، فشردگي (مكانيكي و شيميايي )، انحلال (وابسته به فابريك و غيروابسته به فابريك)، جانشيني (پيريتي شدن، سيليسي شدن و دولوميتي شدن) و تعيين مدل دياژنزي شده است. براساس شواهد پتروگرافي، توالي پاراژنتيكي نهشته هاي پرمين زيرين در اين دو برش در چهار محيط دريايي، آب شيرين، تدفيني و بالاآمدگي تفسير و طي سه مرحله دياژنزي يعني دياژنز اوليه (ائوژنز) و دياژنز مياني (مزوژنز) و دياژنز نهايي (تلوژنز) تعيين شده است.
چكيده لاتين :
In order to identify and understand the post-depositional history of carbonate rocks in Bagh-e Vang Formation, tow stratigraphy sections of Bagh-e Vang and Shesh Angosht have been selected in north Tabas (East Central Iran). Bagh–e Vang Formation in the Bagh-e Vang section is 58/5 m thick, its lower boundry with the Sardar Formation is disconformity and the upper boundry with the Jamal Formation is gradual. This formation in the Shesh Angosht section is 62 m thick, it overlies on Sardar Formation with disconformity and its boundry with Jamal Formation is gradual. Diagenetic investigation leads to the identification of several diagenesis processes such as micritization, neomorphism (aggrading and degrading), cementation (syntaxial, epitaxial, drusy, poikilotopic, meniscus, pendant, equant and blocky), compaction ( mechanical and chemical), dissolution (fabric selective and non fabric selective), replacment (pyritization, silicification, and dolomitization). Based on the evidence of petrography, the paragenetic sequence of the Lower Permian deposits in these two sections are interpreted in four environments, marine, metoric, burial, and uplift, and into three stages including: early diagenetic (eogenentic) and middle diagenetic (mesogenetic) and late diagenetic (telogenetic).
