چكيده فارسي :
قرآن، كتاب داستان نيست ولي از داستان در خدمت هدف و رشد دادن به عقول و افكار و جهت دادن به زندگي بشر استفاده مي‌كند. هدف قرآن خروج از دايره تاريخ و ورود به شعاع قرآن است. هر قصه به تناسب مقام و موقعيت ويژه خويش، حاوي پيام‌هاي ارزنده‌اي است كه در خور مطالعه و تأمل است.
در هر داستاني، ظرايف و لطايفي وجود دارد و شناخت قصه‌نويس از روحيات و تمايلات انسان، بي‌شك در چگونگي عرضه آن داستان نمود پيدا مي‌كند. آنچه در بررسي قصه‌هاي قرآني، توجه انسان را سخت به خود جلب مي‌نمايد، انسان‌شناسي ويژه‌اي است كه در لابه‌لاي محاورات قهرمانان اين قصه‌ها و رفتارشان در مقابل حوادث به‌دست مي‌آيد و مشهود است.
متأسفانه در اين زمينه، منابعي كه روي داستان‌هاي قرآني كار تحليلي و عميق كرده باشند، بسيار اندك‌اند و همين مسئله كار بررسي آيات را مشكل‌تر مي‌كند. ضرورت دارد متفكران اسلامي در پرداختن به اين بخش از قرآن اهتمام بيشتري داشته باشند.»
