بررسي اثر 8 هفته فعاليت تناوبي بر شاخص‌هاي آنژيوژنز و عوامل خطرزاي قلبي - عروقي در موش‌هاي با تغذيه پرچرب

سابقه و هدف: فعاليت بدني تأثير مثبتي بر شاخص‌هاي آنژيوژنز و التهابي دارد، اما هنوز تأثير آن بر افرادي كه درصد چربي بيشتري در رژيم غذايي‌شان وجود دارد، مشخص نشده است. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير ۸ هفته فعاليت تناوبي بر سطح سرمي فاكتورهاي آنژيوژنز و شاخص التهابي پيش‌بيني‌كننده بيماري قلبي عروقي در موش‌هاي داراي رژيم غذايي پرچرب است. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش تجربي، 30 سر موش نر 6 هفته‌اي در 3 گروه كنترل با تغذيه نرمال (۱۰ سر موش)، گروه تغذيه پرچرب (10 سر موش) و گروه تغذيه پرچرب فعاليت تناوبي (10 سر موش) قرار داده شدند. گروه سوم 5 روز در هفته به مدت ۸ هفته به فعاليت بدني تناوبي پرداختند. قبل از اوّلين جلسه فعاليت و 48 ساعت بعد از آخرين جلسه فعاليت جهت بررسي NO، VEGF و CRP با استفاده از روش الايزا از موش‌ها خون‌گيري شد. سپس از آزمون‌ تحليل واريانس چندمتغيره براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج: نتايج اين مطالعه نشان داد كه 8 هفته فعاليت تناوبي، موجب افزايش معني‌دار (P=0/0001) NO و‌ (P=0/0001) VEGF موش‌هاي گروه تمرين تغذيه پرچرب در مقايسه با گروه كنترل و تغذيه پرچرب مي‌شود. اما سطح CRP موش‌هاي گروه تمرين - تغذيه پرچرب به‌طور معني‌داري (0/0001=P) كمتر از گروه كنترل بود. نتيجه‌گيري: مطابق با يافته‌هاي تحقيق حاضر، هشت هفته تمرين تناوبي باعث افزايش برخي از شاخص‌هاي آنژيوژنز، نظير NO و VEGF مي‌شود كه پيامد احتمالي آن، كاهش CRP به‌عنوان يك فاكتور خطرزاي قلبي- عروقي است.