بررسي ارتباط سطح سرمي نسفاتين-1 با شاخص‌هاي آنتروپومتريك 24-18 ماه بعد از زايمان مادر از نظر روش زايمان: يك مطالعه مورد-شاهدي لانه‌گزيده

مقدمه: با توجه به نقش محافظتي نسفاتين1 در چاقي، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط سطح سرمي نسفاتين1 با شاخص هاي آنتروپومتريك 24-18 ماه بعد از زايمان مادر از نظر روش زايمان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه موردشاهدي لانه‌گزيده در 1393 بر روي 42 زن باردار با سن بارداري 32-28 هفته كه براي مراقبت دوران بارداري به بيمارستان مهديه شهر تهران مراجعه كرده بودند، انجام شد. سطح سرمي نسفاتين۱ مادر در دو نوبت ۳٢-۲٨ هفته بارداري و 24 ساعت بعد از زايمان به روش ELISA سنجش شد. بعد از زايمان افراد مطالعه از نظر نوع زايمان به دو گروه مورد (زايمان طبيعي) و شاهد (سزارين) تقسيم بندي شدند. شاخص‌هاي آنتروپومتريك در دو نوبت سه ماهه سوم بارداري و سپس 24-18 ماه پس از زايمان اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از SPSS (نسخه 20) و آزمون هاي كاي اسكوئر، رگرسيون خطي، اسپيرمن، آزمون رتبه علامت دار ويلكاكسون و من ويتني انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: سطح سرمي نسفاتين1 بعد از زايمان سزارين ارتباط منفي و معناداري با BMI سه ماهه سوم بارداري (0.001=p و 0.66 =r)، BMI پيگيري بعد از زايمان (0.004=p و 0.59 =r) و ميزان اضافه وزن باقي‌مانده بعد از زايمان (0.05=p و 42/ 0 =r) داشت. نسفاتين1 سرم پيشگويي كننده مستقل و معناداري براي BMI پيگيري بعد از زايمان در گروه زايمان سزارين بود (0.01 p). نسفاتين1 ارتباط معناداري با ميزان وزن گيري دوران بارداري و شاخص هاي آنتروپومتريك در گروه زايمان طبيعي نداشت (0.05 p). نتيجه گيري: به‌نظر مي‌رسد، عدم افزايش نسقاتين1 بعد از زايمان سزارين انتخابي، مادر را مستعد چاقي در آينده دور بعد از زايمان مي كند.