بررسي همراهي پليمورفيسم rs4648551 ژن P73 در زنان ايراني مبتلا به سقط مكرر با دلايل ناشناخته

مقدمه: سقط‌هاي مكرر خودبه‌خودي به‌عنوان يك رويداد تكرارپذير از دو يا بيشتر سقط قبل از هفته 20 تعريف مي‌شود. در سقط مكرر به‌عنوان يك بيماري چندعاملي، مسائل متعددي دخيل است و نقص ژنتيكي به‌عنوان يكي از عوامل عمده خطر براي سقط مكرر مطرح مي‌باشد. با توجه به نقش مؤثر ژن p73 در فرآيند تقسيم بلاستوسيست اوليه و حفاظت از سلول‌هاي جنسي، به‌نظر مي‌رسد پلي‌مورفيسم rs4648551 در اين ژن p73، با بروز علائم سقط مكرر خود‌به‌خودي ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه فراواني اين پلي‌مورفيسم بين دو گروه زنان ايراني مبتلا به سقط مكرر با دلايل ناشناخته و زنان سالم اجرا شد. روش‌كار: اين مطالعه تحليلي از نوع مورد شاهدي در سال 95-1394 بر روي 90 بيمار كه همگي داراي سابقه 2 سقط مكرر خود‌به‌خودي متوالي بدون علت مشخص در مقايسه با 110 نفر از افراد سالم كه داراي حداقل 2 بارداري موفق بودند، به‌عنوان كنترل انجام شد. DNA با روش RGDE استخراج و ژنوتايپنگ با روش Tetra ARMS اجرا گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون كاي دو انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در پلي‌مورفيسم (rs4648551 A G)، فراواني ژنوتيپ‌هاي GG، AG و AA در ژن p73 در زنان گروه كنترل 11.81%، 69.09% و 19.09% و در زنان گروه سقط 31.11%، 46.67% و 22.22% بود كه تفاوت‌ها از لحاظ آماري معنا‌دار بود (0.05 p)، اما مقدار تفاوت آللي بين گروه بيمار و كنترل 0.066 به‌دست آمد كه معني‌دار نبود و مطابق نتايج به‌دست آمده، مدل توارث غالبي پيشنهاد شد (0.05 p). نتيجه‌گيري: بين پلي‌مورفيسم rs4648551 و سقط مكرر ايديوپاتيك ارتباط معني‌داري وجود دارد.