بررسي خصوصيات رئولوژيكي غلظت‌هاي متفاوت ژل نانوفيبر تهيه‌شده از تفالۀ گوجه‌فرنگي

در اين پژوهش تفالۀ گوجه‌فرنگي حاصل از پسماند كارخانه‌هاي رب گوجه‌فرنگي خريداري‌شده و پس از خشك‌كردن به‌وسيلۀ يك دستگاه سوپر آسياب به پودر تبديل شد. از پودر به‌دست‌آمده سه ژل با غلظت‌هاي 2، 4 و 6 درصد تهيه شد و آزمون‌‌هاي رئولوژيكي روبش-كرنش، روبش-فركانس و روبش-دما و رفتار جرياني براي نمونه‌هاي ژل انجام شد. نتايج آزمون تفرق نور پويا نشان داد كه ميانگين اندازۀ ذرات ژل گوجه‌فرنگي حدود 38 نانومتر بود. هر سه ژل برازش خوبي با مدل قانون توان داشته و رفتار رقيق‌شونده با برش داشتند و ويسكوزيتۀ آنها با افزايش سرعت برش كاهش يافت. همچنين مساحت حلقۀ هيسترسيس ژل‌ها نشان‌دهندۀ خصوصيت تيكسوتروپي آنها بود. آزمون روبش-كرنش نشان داد كه مدول الاستيك تمامي ژل‌ها بالاتر از مدول ويسكوز بوده و نقطۀ تقاطع هر سه ژل نشان داد كه با افزايش غلظت تمايل به جريان‌يافتن كاهش مي‌يابد. در آزمون روبش-فركانس، تمامي غلظت‌هاي تهيه‌شده داراي مدول ’G بالاتر نسبت به G بود و مقدار اين دو پارامتر با افزايش غلظت از 2 تا 6 درصد نيز افزيش يافت. هر سه غلظت ژل در فركانس‌هاي پايين رفتار شبه‌جامد از خود نشان دادند درحالي‌كه با افزايش فركانس روند افزايشي در پارامترهاي ’G و G مشاهده شد كه نشان‌دهندۀ تضعيف ساختار ژل بود. در آزمون روبش-دما كاهش تدريجي مدول ’G و G با افزايش دما تأييدكنندۀ تضعيف اندك ژل در دماهاي بالا بود، ولي در طول سردكردن ژل‌ها دوباره ساختار خود را بازيافتند و پسماند چنداني مشاهده نشد.