بررسي ويژگي هاي فيزيكوشيميايي، تغذيه‌اي و آنتي‌اكسيداني دو رقم عدس سياه و سبز ايراني

عدس در بين حبوبات از نظر پروتئيني بسيار غني بوده و گوشت مردم فقير ناميده مي شود. در اين تحقيق ويژگي هاي فيزيكوشيميايي، تغذيه اي و آنتي اكسيداني دو نمونه عدس سبز معمولي و سياه ايراني، شامل رطوبت و مواد فرار، خاكستر كل، چربي، پروتئين، فيبر خام، كربوهيدرات، اندازه گيري خاصيت آنتي اكسيداني كل و محتوي كاروتنوئيدي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان داد عدس سبز داراي محتوي رطوبت و مواد فرار (6.72 گرم درصد گرم) و كربوهيدرات (59.34 گرم درصد گرم) بالاتري است در حالي كه عدس سياه داراي خاكستر (عناصر معدني) (3.66 گرم در صد گرم)، فيبر خام (7.40 گرم در صد گرم)، چربي (1.95 گرم در صد گرم)، پروتئين (26.02 گرم در صد گرم) و فعاليت آنتي اكسيداني بالاتر بر اساس آزمون هاي DPPH (IC50 برابر با 2408.8 ميلي گرم بر ليتر) و FRAP (غلظت يون هايFe2+ برابر با 0.4 ميلي مولار) است. محتوي كاروتنوئيدي عدس سياه نيز 0.024 ميكروگرم برگرم ارزيابي شد. بنابراين مي توان گفت با وجود امتيازاتي كه عدس سياه نسبت به سبز دارد از نظر تغذيه اي ناشناخته مانده و توصيه ي عموم به مصرف و گنجانيدن آن در سبد غذايي خانواده هم از نظر اقتصادي و هم كشاورزي با توجه به شرايط كشت ديم عدس در كشور و بحران كم آبي موجود بسيار مناسب به نظر مي رسد.