تحليل تشخيص رفتار سازگار و مجاز اخلاقي بر حسب هويت اخلاقي و هوش اخلاقي

زمينه: برخي افراد پس از انجام اولين رفتار غيراخلاقي، به انجام مجدد چنين رفتاري سازگار شده و به راحتي مرتكب رفتارهاي غيراخلاقي بزرگتر بعدي مي شوند. از طرفي برخي ديگر رفتار مجاز داشته و بعد از انجام اولين رفتار غيراخلاقي، پشيمان شده و در پي جبران رفتار غيراخلاقي خود بر مي آيند. هدف اين تحقيق بررسي نقش هويت و هوش اخلاقي در بروز رفتار سازگار و مجاز اخلاقي است. روش: روش اجراي تحقيق حاضر توصيفي پيمايشي است. اين پژوهش شامل دو تحقيق جداگانه در حرفه حسابداري و حرفه حسابرسي است. جامعه آماري در حرفه حسابداري، دانشجويان حسابداري دانشكده اقتصاد و مديريت واحد علوم تحقيقات تهران با نمونه آماري 242 نفر و در حرفه حسابرسي، حسابرسان ديوان محاسبات كشور با نمونه آماري 217 نفر و نمونه گيري در هر دو تحقيق به روش تصادفي ساده انجام شده است. داده هاي تحقيق از طريق پرسشنامه جمع آوري شده و با روش تحليل تشخيص همزمان و گام به گام و با نرم افزار SPSS مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان مي دهد افراد با هويت و هوش اخلاقي بالاتر، در صورت انجام رفتار غيراخلاقي پشيمان شده و انجام رفتارهاي غيراخلاقي بعدي خود را متوقف يا محدود مي نمايند. نتيجه گيري: هويت و هوش اخلاقي در بروز رفتار سازگار يا مجاز اخلاقي نقش دارند. سازمان ها مي توانند از ويژگي هاي شخصيتي در گزينش نيروهاي خود بويژه در پستهاي حساس مالي و نظارتي بهره گيرند.