تحليل زمان روايي رمان مملكه‌ الغرباء اثر الياس خوري، براساس ديدگاه روايتي ژرارژنت

الياس خوري به عنوان نويسنده اي آوانگارد و صاحب سبك پسا محفوظي شناخته مي شود؛ رمان او مملكه‌ الغرباء داستاني سياسي عاشقانه است كه عنصر زمان روايت، در ساختار روايي اين رمان، مؤلفه‌ايي قابل توجه به شمار مي رود. كامل ترين تئوري كه در تكوين زمان روايي در حوزه‌ روايت شناسي مطرح شده است، نظريه ي ژرار ژنت فرانسويي است كه وي نظريه‌ زمان در روايت خود را در سه محور نظم، تداوم و بسامد مطرح مي سازد. اين جستار با تكيه بر روش توصيفيتحليلي درصدد بررسي مؤلفه‌هاي زمان روايي رمان مملكه‌ الغرباء براساس نظريه ي ژرار ژنت است تا به ميزان تطبيق اين مؤلفه ها بر ساختار زمان روايي رمان دست يابد و هدف نويسنده از كاربست آنها را متوجه شود. بررسي زمان روايت نشان مي دهد كه روند روايت در اين رمان بر اساس شكست زمان و پيش نگري و پس نگري هاي نا متناسب مي باشد همچنين ساختار زمان روايت ساختاري مدور است كه از طريق استمرار گذشته در حال و تكرار حوادث از طريق تاريخ بيان مي شود. الياس خوري با استفاده از تكنيك هنري توانسته به بيان روايت هاي گذشته نگر و آينده نگر بپردازد. او با استفاده از درنگ توصيفي، توصيف، اعمال نثر شاعرانه و افعال انشايي، سرعت روايت را كند مي كند و با كارگيري حذف و تلخيص براي سرعت بخشيدن به روايت تلاش مي كند.