اقدام‌پژوهي مشاركتي: حلقه اتصال پژوهش و اقدام در مديريت تعاوني‌هاي كارآفرين كشاورزي

تعاوني‌ها جايگاه بسيار مهم و تأثيرگذاري در مشاركت مردمي و توانمندسازي اجتماع از طريق راهبرد كارآفريني و توسعۀ كسب‌و‌كارهاي پايدار در فرايند توسعه روستايي دارند‌. ايفاي اين نقش نيازمند توجه به آموزش و پژوهش در ساختار مديريت اين سازمان اجتماعي با حضور همۀ اركان و اعضاي تعاوني‌هاي روستايي است. هدف اين تحقيق بررسي فلسفه، مفهوم و ويژگي‌هاي اقدام‌پژوهي مشاركتي و نقش آن در توسعه آموزش و پژوهش‌هاي حوزه تعاوني‌هاي كارآفرين روستايي بود. اين مقاله پژوهشي مروري است و براي گردآوري و تحليل اطلاعات از روش كتابخانه‌اي و مرور هدفمند ادبيات موجود در منابع شامل مقاله‌ها و كتاب‌هاي مرتبط داخلي و خارجي استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد اقدام‌پژوهي بر‌خلاف شيوه‌هاي ديگر كه پژوهش و اقدام دو حوزۀ كاملاً مجزا هستند، هم‌زمان در فرايندي سيكلي به دو موضوع توجه دارد. تمركز بر مسئله، تأكيد بر اقدام عملي و تغيير، همكاري متقابل، اعتماد و توجه به استانداردهاي مشترك پژوهشگر و متقاضي تحول و تغيير (اعضاي تعاوني‌ها) و مشاركت گروهي سبب مي‌شود ضمن يافتن راه‌هاي حل مشكل و توانمندسازي جامعه محلي، دانش و مهارت جديد براي كارآفريني در تعاوني‌هاي كشاورزي خلق شود؛ بنابراين در پاسخ به پرسش اساسي تحقيق مي‌توان گفت به دليل نزديكي و مشابهت مفهومي ميان اصول تعاون و كارآفريني و زيربناهاي نظري اقدام‌پژوهي مشاركتي، اين پارادايم پژوهشي الگوي مناسبي براي مديريت تعاوني‌هاي كارآفرين روستايي است.