پاسخ امريكا به قدرت‌يابي دريايي چين در درياي شرقي و درياي جنوبي

اين مقاله به كشمكش چين و ايالات متحده در حوزه درياي شرقي و درياي جنوبي چين مي‌پردازد و در اين راستا بر اين سئوال متمركز است كه چه عواملي سبب افزايش تنش بين ايالات متحده و چين در حوزه درياي شرقي و درياي جنوبي چين شده است؟ در پاسخ، اين فرضيه طرح مي‌شود كه ظهور قدرت دريايي چين، به چالشي براي تفوق دريايي امريكا در حوزه درياي شرقي و درياي جنوبي تبديل شده است و تقلاي بين گسترش دريايي چين و حفاظت از تفوق دريايي امريكا به كشمكشي بزرگ تبديل شده كه تنش بين دو دولت را افزايش داده است. از منظر نظريه نوواقع گرايانه ثبات هژمونيك رابرت گيلپين و به روش تبييني به بررسي فرضيه پرداخته شده است. يافته‌هاي اين مقاله نشان مي‌دهد كه رشد اقتصادي چين به تدريج منابع و ضرورت‌هاي گسترش قدرت دريايي اين دولت را افزايش داده است و تفوق دريايي ايالات متحده در پيرامون قلمرو دريايي چين به طور فزاينده‌اي با چالش ظهور چين روبرو مي‌شود. همچنين اين مقاله اين ايده را مطرح مي‌كند از آنجا كه رشد اقتصادي نتيجه نوآوري در فنون و تكنولوژي است، در درجه نخست رشد دولت‌هايي پيراموني در نظام بين‌المللي تابعي از نرخ اقتباس فنون و تكنولوژي از جوامع توسعه يافته صنعتي است و چنين نرخ اقتباس بالايي در چين، عاملي تعيين كننده در رشد شتابان ثروت و قدرت ملي اين دولت بوده است.