سياست خارجي و امنيتي دونالد ترامپ در منطقۀ ايندوپاسيفيك و تأثير آن بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران

Donald Trump's Foreign and Security Policy in the Indo-Pacific and Its Impact on the National Security of the Islamic Republic of Iran

اين مقاله با بهره­گيري از مدل مفهومي برآمده از نظريۀ ثبات هژمونيك در صدد پاسخ­گويي به اين پرسش است كه راهبرد امريكا در دوران دونالد ترامپ در منطقۀ ايندوپاسيفيك چگونه بر امنيت ملي ايران تأثير مي‌گذارد. هدف امريكا از حضور در منطقۀ ايندوپاسفيك گسترش قدرت خود و تداوم هژموني در اين منطقه است. با توجه به اينكه منطقۀ مزبور پر­چالش­ترين منطقه براي تداوم هژموني اين قدرت به شمار مي­رود، لذا امريكا در صدد بالا­بردن وزنۀ هند در منطقۀ ايندوپاسيفيك و تلاش براي مهار چين به­منظور تداوم هژموني خود در اين منطقه است؛ زيرا بر اين باور است كه چين تهديدي نزديك و هند تهديدي دوردست به شمار مي­رود. لذا با اين ذهنيت كه هند به­عنوان قدرت متوسط در آينده ظرفيت به­چالش­كشيدن منافع امريكا در منطقۀ مزبور را ندارد در صدد كنترل چين از طريق تقويت هند برآمده است، موضوعي كه به­صورت مستقيم و غير­مستقيم امنيت جمهوري اسلامي ايران را تحت­تأثير قرار مي­دهد. نويسندگان با روش توصيفي ـ تحليلي اين فرضيه را مورد آزمون قرار داده­اند كه سياست امريكا در منطقۀ ايندوپاسيفيك موجبات افزايش تنش در همسايگي نزديك ايران، كاهش توجه امريكا به خليج فارس، خروج هند از وضعيت عدم تعهد و احتمال افزايش تنش در روابط ايران با دوكشور چين و پاكستان را فراهم مي­آورد؛ ولي منفعت واشنگتن در استفاده از اهرم دهلي­نو در تقابل با نفوذ چين، مي­تواند به­صورت بالقوه گسترش روابط هند با ايران را آسان كند.

Using the hegemonic stability theory, this article seeks to answer the question of how US strategy under Donald Trump in the Indo-Pacific region affects Iranian national security. The purpose of the United States of America in the Indo-Pacific is to expand its power and maintain its hegemony in the region. Given that the region is the most challenging region to maintain the hegemony of this power, so the United States seeks to increase India's weight in the Indo-Pacific and to try to contain China in order to maintain its hegemony in the region. It is believed that China is a close threat and India a distant threat. Therefore, with the notion that India, as a future power in the Middle East, is not capable of challenging US interests in the region, it seeks to control China by strengthening India, a matter which directly and indirectly affects the security of the Islamic Republic of Iran. Gives. By descriptive-analytical approach, the authors have tested the hypothesis that US policy in the Indo-Pacific increases tensions in Iran's immediate neighborhood, diminishes US attention to the Persian Gulf, withdraws from non-compliance, and increases the likelihood of tension in Iran's relations with Iran. It provides both China and Pakistan, but Washington's interest in using New Delhi's leverage against China's influence could potentially facilitate India's expansion of relations with Iran.