تحليل گفتمان ضد امنيتي گروهك تروريستي جيش العدل (جيش‌الظلم) در سيستان و بلوچستان

Analyzing the Anti-Security Discourse of the Jaish al-Adl Terrorist Group in sistan and balocgestan

تروريسم يكي از اصلي­ ترين متغيرهاي تأثيرگذار بر امنيت كشورهاي جهان و به ­خصوص خاورميانه است. جمهوري اسلامي ايران و به­ ويژه جنوب شرق كشور نيز از اين قاعده مستثني نيست و امنيت اين منطقه تحت­ تأثير مفهوم تروريسم است. گروه­ هاي تروريستي در اين مناطق، گفتمان و عملكرد خاص خود را پيگيري نموده و بر حسب آن گفتمان، يارگيري و بسيج منابع را عملي ساخته‌اند. يكي از اين گروه­ هاي تروريستي كه روندي گفتماني را در كنار عملكرد نظامي و مستقيم پيگيري مي‌كند، جيش العدل نام دارد[1]. اين نگاشته بنا بر ضرورت تبيين علمي و دقيق ناامني­ هاي شكل گرفته در مناطق شرقي جمهوري اسلامي ايران، تبيين گفتمان و عملكرد گروهك تروريستي جيش العدل، با استفاده از الگوي فركلاف (2001) را در دستور­كار دارد و مطالعۀ منابع توليد شده و در اختيار گروهك را انجام خواهد داد. عمليات­ هاي ناامن ساز و تروريستي اين گروهك علاوه بر بسترهاي عملياتي، منشعب از گفتمان آن است و ترسيم الگوي مطلوب امنيت پايدار در اين مناطق، مرحلۀ بعد از شناسايي دقيق گفتمان ضد­امنيتي اين گروهك است. شيوۀ گردآوري داده‌ها در اين نگاشته بر مبناي داده­هاي دستۀ اول گروهك و منابع كتابخانه­اي است و روش تحقيق نيز بر مبناي الگوي گفتمان انتقادي فركلاف است. نگاشته بر اين فرض مبتني است كه امر اجتماعي و ايدئولوژيك گروهك جيش العدل در سطح ملي و محلي، تحت­تأثير ارزش­هاي واژگاني ـ گرامري و ارزش گفتماني آن است و عملكرد ضد­امنيتي اين گروهك منشعب از عناصر و ارزش­هاي خاص گفتماني آن است كه در ادامه شاخص‌هاي آن معرفي مي‌شود.

Terrorism is one of the main variables affecting the security of the countries of the world, especially the Middle East. The Islamic Republic of Iran, and especially the south-east of the country, is no exception, and its security is affected by the concept of terrorism. Terrorist groups in these areas have been pursuing their own discourse and practice, and in doing so, have made discourse, assistance and mobilization of resources possible. One of these terrorist groups that pursues a discourse alongside military and direct action is Jaish al-Adl. Based on the necessity of a scientific and accurate explanation of the insecurities formed in the eastern regions of the Islamic Republic of Iran, this article aims at explaining the discourse and practice of the terrorist group Jaish al-Adl, using the model of Norman Fairclough (2001) and studying the sources produced and Will exercise the authority of the group. The method of data collection in this map is based on first class data and library resources and the research method is based on the critique discipline discipline. It is based on the assumption that the social and ideological affairs of the Jaish al-Adl group at the national and local levels are influenced by its lexical-grammatical values ​​and discursive value, and that its anti-security function is divided by its particular disciplinary elements and values ​​that The continuation of its indicators is introduced.