اثر زاويه حمله بر عملكرد يك تيغه باريك تغييريافته

خاك‌ورزي يكي از مهم‌ترين عمليات مزرعه‌اي است كه به‌منظور بهبود ساختار و شرايط فيزيكي خاك و كمك به تهيه بستر مناسب رشد گياه انجام مي‌شود. خاك‌ورزي حفاظتي يكي از روش‌هاي خاك‌ورزي است كه سبب كاهش هزينه‌هاي خاك‌ورزي مي‌گردد. در خاك‌ورزي حفاظتي، تيغه مورد استفاده جهت انجام خاك‌ورزي، اهميت بسياري دارد. هدف از اين پژوهش، تعيين زاويه حمله بهينه تيغه باريك تغييريافته در دو حالت بدون باله و باله‌دار، در خاك مزرعه مي‌باشد. سه زاويه حمله تيغه (20 ، 25 و ۳۰) درجه، دو سطح عمق خاك‌ورزي (15 و ۲۰) سانتي‌متر و دو سطح سرعت پيشروي ( 2 و ۳) كيلومتر بر ساعت تيمارهاي اين پژوهش بودند. پارامترهاي اندازه‌گيري شده در اين پژوهش؛ نيروي مقاومت كششي، مصرف سوخت تراكتور، لغزش چرخ محرك تراكتور، سطح مقطع به‌هم‌خورده خاك، سطح مقطع بالاآمده خاك و مقاومت ويژه خاك‌ورز بودند. آزمايش‌هاي مزرعه‌اي در طرح آماري كرت‌هاي دو بار خردشده بر پايه طرح بلوك كامل تصادفي و در سه تكرار انجام گرديد. به‌منظور تعيين مقادير بهينه تيمارهاي ذكر شده، از روش رگرسيون چند متغيره خطي استفاده شد. مقادير بهينه زاويه حمله تيغه، عمق خاك‌ورزي و سرعت پيشروي تراكتور، به‌ترتيب براي حالت تيغه بدون باله 20 درجه، 20 سانتي‌متر و 2.21 كيلومتر بر ساعت و براي حالت تيغه باله‌دار به‌ترتيب برابر 30 درجه، 20 سانتي‌متر و 2.03 كيلومتر بر ساعت به‌دست آمد.