بررسي و خوانش ژنتي لحن روايت و زمينه‌‌هاي كاربست آن در داستان «كلاغ‌‌ها» از نادر ابراهيمي

مطالعات روايت‌‌شناختي در چند دهه گذشته بخش مهمي از بررسي‌‌هاي ادبي را به خود اختصاص داده است. در اين باب، نظريه‌‌هاي گوناگوني شرح و بسط داده شده كه آراء ژرار ژنت درباره كانون روايت از آن جمله است. او با تبيين ابعاد جديدي از مقوله «لحن»، باب تازه‌‌اي در مباحث روايت‌‌شناسي گشود كه ماحصل آن، تحليل آثار ادبي از زواياي جديد بوده است. به اين اعتبار، در مقاله حاضر، با استناد به منابع كتابخانه‌‌اي و روش توصيفي-‌‌تحليلي، لحن روايت در داستان كلاغ‌‌ها از نادر ابراهيمي و زمينه‌‌هاي كاربست آن، بررسي و كاويده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌‌دهد كه ابراهيمي در عرصه روايت تنها به ظرفيت‌‌هاي داناي كل بسنده نكرده و با دخالت دادن شخصيت‌‌ها در فرآيند روايتگري، بر ابعاد عيني و ملموس اثر خود افزوده است. همچنين، برقراري ديالوگ‌‌هاي متعدد بجاي توجه به مونولوگ، با استفاده از كانون روايت دوم شخص محقق شده كه آثار مثبتي در فرآيند ارتباط‌‌گيري مخاطب با متن توليدي داشته است. استفاده از شيوه ذهني در سطحي محدود نشان از آن دارد كه شخصيت‌‌هاي حاضر در داستان، بيش از آنكه درون‌‌گرا و منفعل باشند، برون‌‌گرا و پويا هستند. در مجموع، بررسي لحن روايت در داستان مذكور، بيانگر موفقيت نويسنده در انسان‌‌انگاري شخصيت‌‌هاي اصلي داستان (پرندگان و درختان) است.