چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به اهميت اخلاق در موفقيت و كارايى سازمانهاى آموزشى، هدف از اين تحقيق
ارائه مدلى به منظور ارتقاى آموزش اخلاق در مدارس بود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع تركيبى اكتشافى متوالى بود. جامعة آمارى در بخش نخست
پژوهش(كيفى)، 20 نفر از متخصصان آموزش و پرورش شهر تهران بودند كه به روش نمونه گيرى هدفمند
با توجه به اصل اشباع انتخاب شدند. در بخش كمى،300 نفر ازدانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تهران
به روش نمونه گيرى خوشه اى چندمرحله اى با استفاده از فرمول كوكران به عنوان نمونه انتخاب شدند.
ابزار گردآورى داده ها در بخش كيفى، شامل مصاحبه نيمه ساختار بود بود. در بخش كمى، از پرسشنامه
محقق ساخته استفاده شد كه روايى صورى آن از طريق اجراى آزمايشى پرسشنامه، روايى محتوى پرسشنامه
از طريق قضاوت خبرگان و روايى سازه آن با استفاده از تحليل عاملى مورد بررسى قرار گرفت؛ همچنين،
پايايى پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاى كرونباخ و روش بازآزمايى محاسبه شد. تجزيه و تحليل داده ها
در بخش كيفى پژوهش از طريق تحليل محتوا انجام پذيرفت و در بخش كمى از تحليل عاملى اكتشافى و
تأييدى و آزمون t تك نمونه اى با استفاده از نرم افزارهاى V22-SPSS و V8-Lisrel/8 انجام پذيرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش اخلاق شامل 4 بعد آموزشى، اجتماعى، محيطى و اعتقادى است كه
مولفه هاى مربوط به بعد آموزشى (معلم، برنامه درسى، فضاى كلاس درس، مديريت مدرسه)، مولفه هاى
بعد اجتماعى(ارزشهاى گروهى، همدلى، اعتماد اجتماعى، احترام به يكديگر)، مولفه هاى بعد محيطى(جو
اخلاقى، تشويق و تنبيه، سطح سواد و درآمد والدين، پايگاه اقتصادى- اجتماعى فرد) و مولفه هاى بعد
اعتقادى(پايبندى به ارزشهاى دينى، باورهاى مذهبى و عفاف) است.
نتيجه گيرى: يافته هاى پژوهش نشان دادند كه مدل ارائه شده در اين تحقيق براى ارتقاء آموزش اخلاق
در مدارس، از برازش مطلوبى برخوردار است
چكيده لاتين :
Background and Objective: Given the importance of ethics in the success and performance of Educational organizations, the purpose of this study was to providing a Model for Promoting Ethics Education in Schools.
Materials and Methods: The present study was a combination of exploratory sequencing. The statistical population of the research in the qualitative section was education specialists of Tehran city that among them 20 individuals using purposeful sampling method and Based on saturation principle were selected. In the quantitative section, 300 individuals of second-year high school students in Tehran city were selected as a sample by multi-stage cluster sampling Method using Cochranchr('39')s formula. Data collection tools in the qualitative section were included semi-structured interviews methods, and in the quantitative section, the researcher-made questionnaire was used That formal validity of which was examined through the experimental implementation of the questionnaire, the content validity of that through the judgment of experts and the construct validity of its using factor analysis Examined. Also, the reliability of the questionnaire was calculated using Cronbachchr('39')s alpha coefficient and retesting method. Data analysis in the qualitative part was done by content analysis and in the quantitative part exploratory and confirmatory factor analysis and single sample t-test, was performed using SPSS-V22 and Lisrel-V8 / 8 software.
Results: The results showed that Ethics education includes 4 dimensions of educational, social, environmental and doctrinal that components of the educational dimension are (teacher, curriculum, classroom space, school management), components of the social dimension (group values, empathy, social trust, respect for each other), components of the environmental dimension (ethical atmosphere, encouragement and punishment, parentschr('39') literacy and income levels, individual socio-economic base) and components of the beliefs dimension are (adherence to Religious values, religious beliefs, chastity).
Conclusion: The research findings showed that the presented model in this study to promote Ethics education in schools is in a good fit
