توسعه منابع انساني با روش ارشادي (منتورينگ): مطالعه موردي شركت مديريت شبكه برق ايران

هدف اصلي پژوهش حاضر، طراحي الگوي روش ارشادي(منتورينگ) در شركت مديريت شبكه برق ايران است. اين پژوهش با رويكرد كيفي انجام شده است. مشاركت كنندگان در اين پژوهش 18 نفر از مديران شركت مديريت شبكه برق ايران مي باشندكه در حوزه فني، مهندسي و منابع انساني فعال هستند و از طريق نمونه گيري هدفمند و قاعده اشباع نظري، در پژوهش شركت كردند. داده ها با استفاده از مصاحبه نيمه ساختار يافته جمع آوري و روايي سوالات مصاحبه با روش شاخص نسبت روايي محتوايي (CVR) و اعمال نظرات پنج نفر از متخصصان، صاحبنظران مديريت و تمام مشاركت كنندگان در پژوهش انجام شد. روش تحليل داده ها، تحليل محتواي استقرايي با استفاده از كدگذاري در سه سطح باز، محوري و انتخابي است. يافته هاي پژوهش حاكي از شناسايي سه مقوله توسعه فردي، توسعه سازماني و توسعه ارتباطي است كه هر كدام از اين ها داراي چند مولفه مي باشند. در مقوله توسعه فردي، مولفه هاي دانش، شخصيت و شغل، در مقوله توسعه سازماني، مولفه هاي مديريت، انگيزش و منابع انساني و در مقوله توسعه ارتباطي، مولفه مشتريان/ ذي نفعان، شناسايي شدند. نتايج تحقيق نشان داد مديريت، شخصيت و شغل، مهم ترين مولفه ها و سه وجه هرم روش ارشادي(منتورينگ)در شركت هستند. روش ارشادي(منتورينگ) موثر، وابسته به عواملي مانند نگرش مديريت ارشد، نحوه سازماندهي، هدايت، نظارت امور و توجه به مولفه شخصيت و شغل مي باشد.