اثر هم‌افزايي تمرين استقامتي و مكمل كوركومين بر بيان ژن‌هاي اينتراتوموري اينترلوكين4 (Il4) وStat-6 در موش‌هاي ماده مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: محور پيام دهي Il4/Stat-6 يكي از مهم ترين مسيرهاي مهم درگير در رشد و توسعه سرطان پستان مي باشد. از اين رو، هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر هم افزايي تمرين استقامتي همراه با مكمل كوركومين بر بيان ژن هاي اينتراتوموري Il4 و Stat-6 در موش هاي ماده نژاد بالب سي مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: 40 سر موش بالب سي (5-4 هفته ايي) به صورت تصادفي به 4 گروه شامل گروه تمرين، كوركومين، تمرين-كوركومين و شاهد تقسيم شدند. سرطان پستان از نوع 4T1 به پهلوي راست موش ها پيوند زده شد. سپس تمرين استقامتي (پنج روز در هفته) و گاواژ كوركومين (شش بار در هفته) به مدت پنج هفته بر روي گروه هاي مورد مداخله انجام گرفت. ميزان بيان ژن هاي Il4 و Stat-6 به روش qRT-PCR اندازه گيري شد. از تحليل واريانس يك سويه به همراه تست تعقيبي LSD جهت تجزيه تحليل آماري استفاده شد. سطح معناداري آماري 0.05 P در نظر گرفته شد. يافته ها: كاهش معنادار رشد سرطان در همه گروه هاي مداخله ايي نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (0.05 P). تمرين استقامتي به همراه كوركومين منجر به كاهش معنادار بيان ژن هاي اينتراتوموري Il4 و Stat-6 در مقايسه با گروه شاهد شد (0.001=P). كاهش معنادار بيان ژن هاي Il4 (0.019=P) و Stat-6 (0.001=P) در گروه تمرين استقامتي مشاهده شد. كوركومين تنها باعث كاهش معنادار بيان ژن Stat-6 نسبت به گروه شاهد شد (0.001=P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد پنج هفته تمرين استقامتي به همراه مكمل كوركومين در مقايسه با هر يك از استراتژي هاي غيردارويي به تنهايي در درمان سرطان موثرتر باشد.