بررسي اثر نابرابري درآمدي و رشد اقتصادي بر تراز حساب‌جاري؛ يك مدل خود رگرسيون برداري (VAR) با كاربردي براي ايران

اهميت حساب‌جاري و عوامل مؤثر بر آن، يكي از پايه‌اي‌ترين مقدمات تجارت بين‌الملل است كه همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. به‌طوركلي هدف اساسي اقتصاد هر كشور رشد و توسعه پايدار به مفهوم تعادل داخلي و خارجي است، بنابراين با در نظر گرفتن تأثير متقابل بخش داخلي و خارجي، هرگونه سياست اقتصادي بايد با توجه به اين ارتباط متقابل اتخاذ گردد. با توجه به اهميت تراز حساب‌جاري در تعيين سطح درآمد ملي و اشتغال و نيز در فرايند رشد و انباشت سرمايه، كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته سياست و استراتژي مختلفي براي مقابله با محدوديت حساب‌جاري برگزيده‌اند. هدف اين مطالعه بررسي اثر نابرابري درآمدي و رشد اقتصادي بر تراز حساب‌جاري نفتي ايران با استفاده از الگوي خود رگرسيون برداري (VAR) و توابع واكنش آني (IRF) و تجزيه واريانس (VD) در بازه زماني (13951357) مي‌باشد. متغيرهايي كه در اين مقاله براي برآورد مدل استفاده‌شده است شامل تراز حساب‌جاري با لحاظ اثر نفت، ضريب جيني به‌عنوان شاخص برآوردكننده نابرابري درآمد و رشد اقتصادي با لحاظ اثر نفت مي‌باشد. نتايج حاصل از يافته‌هاي پژوهش در طي دوره موردبررسي نشان مي‌دهد كه شوك بهبود نابرابري درآمدي با واكنش منفي تراز حساب‌جاري و شوك بهبود رشد اقتصادي با واكنش مثبت تراز حساب‌جاري مواجه مي‌شود.