مدل‎سازي اقتصاد گردشگري با رويكرد سيستم‌هاي ديناميكي مطالعه موردي شهر تبريز و كشور آذربايجان

جذب گردشگر، يكي راه‌كارهاي صادرات كالا و خدمات به مشتريان خارجي است. هدف اصلي پژوهش مدل‌سازي سيستم اقتصاد گردشگري تبريز و بررسي علل كاهش گردشگران كشور آذربايجان وارد شده به تبريز در سال‌هاي اخير م‌مي‌باشد. در نتيجه با تدوين مدل اقتصادي پويايي‌شناسي سيستم گردشگري و شبيه‌سازي اقتصاد گردشگري سال‌هاي 1390 تا 1400 شهر تبريز، متغيرهاي نرخ ارز منات و جمعيت گردشگران جمهوري آذربايجان به‌عنوان متغيرهاي كليدي انتخاب شدند. نتايج شبيه‌سازي بيانگر اين است با وجود بالا بودن ارزش پول آذربايجاني‌ها، نبود نظارت دقيق دستگاه‌هاي ناظر بر قيمت‌گذاري‌ها در بازار كالا و خدمات، اثرات مخربي بر قدرت خريد آذربايجاني‌ها گذاشته و باعث كاهش شديد آن شده است. همچنين به دليل وجود يك حلقه مثبت اين اثر در طول زمان تشديد شده و پول آذربايجاني‌ها قدرت خريد كمتري پيدا كرده است، در نتيجه پس از يك دوره افزايش گردشگران به تبريز، عدم مراجعه رخ داده است. در صورتي كه با كنترل قيمت‌ها امكان كسب درآمدي بالغ بر 40 ميليارد در سال براي شهر تبريز مهيا خواهد نمود. همچنين نتايج سناريوهاي اعمال شده حاكي از آن است كه افزايش نظارت براي حفظ و ايجاد كارايي بازار و سختگيري‌هاي لازم در كنار بالا بودن نرخ ارز منات، مجدداً باعث افزايش و پايداري گردشگران خواهد شد. ضريب تعيين براي بررسي دقت نتايج شبيه‌سازي نرخ ارز 85 / 0 و ميزان گردشگر 87 / 0 مي‌باشد كه حاكي از يك برآورد مناسب است.