نقش سرمايه فكري در اثرگذاري ادراك از اقدامات مديريت منابع انساني دانش‌محور بر عملكرد نوآورانه كاركنان (موردمطالعه: شركت نفت و گاز پارس)

هدف اين پژوهش بررسي تأثير ادراك كاركنان از فعاليت‌هاي مديريت منابع انساني دانش‌محور بر عملكرد نوآورانه كاركنان با توجه به نقش ميانجي سرمايه فكري است. پژوهش حاضر به لحاظ روش، توصيفي پيمايشي و از نوع همبستگي و به لحاظ هدف، كاربردي است. جامعه آماري شامل تمام مديران ارشد، مياني و عملياتي شركت نفت و گاز پارس در شهر تهران به تعداد 180 نفر است كه از اين ميان و براساس فرمول كوكران تعداد 122 نفر به‌عنوان نمونه و به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه سرمايه فكري (يانگ و لين، 2009)، پرسشنامه عملكرد نوآورانه (ويراواردنا، 2003) و پرسشنامه اقدامات مديريت منابع انساني (كيانتو و همكاران، 2017) استفاده شد كه به تعداد اعضاي نمونه توزيع و جمع آوري شد. روايي ابزار پژوهش با انجام فن تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي تركيبي مورد تائيد قرار گرفت. همچنين براي تجزيه ‌و تحليل داده ها از روش مدل يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار پي ال اس استفاده شده است. يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان از تأثير ادراك از فعاليت‌هاي مديريت منابع انساني دانش‌محور بر عملكرد نوآورانه كاركنان دارد. علاوه براين، تأثير ادراك كاركنان از فعاليت‌هاي مديريت منابع انساني دانش‌محور از طريق سرمايه فكري بر عملكرد نوآورانه كاركنان و همچنين تأثير مستقيم سرمايه فكري بر عملكرد نوآورانه كاركنان مورد تائيد قرار گرفت.