مؤلفه‌هاي شكل‌دهنده‌ي‌‌ هويت ملي ايران در فرايند تاريخي

هدف اين مقاله بررسي مؤلفه‌هاي شكل‌دهنده‌‌‌ هويت ملي ايران در سير تحول تاريخي مي‌باشد. به‌طوركلي كشور ايران داراي يك هويت ملي تاريخي و كهن مي‌باشد كه قرن ها پيش ايجاد شده و در فراخناي تاريخ توانسته است پايداري، پويايي و موجوديت خويش را حفظ كرده و تداوم بخشد. نكته اساسي در اين‌جا اين است كه در اين فرايند تاريخي، مؤلفه‌هاي مهمي در شكل‌گيري و استمرار اين هويت نقش داشته‌اند كه سرزمين ايران، تاريخ طولاني و كهن، دين و اعتقادات مذهبي(به‌ويژه اسلام)، ميراث سياسي و حكومت، فرهنگ غني و پويا، زبان فارسي، اسطوره هاي مليايراني و عناصر عدالت خواهي، حق جويي و آزادي خواهي، اصلي‌ترين آن‌ها مي‌باشند.اين مؤلفه‌ها جامعه ايراني را از گذشته‌هاي دور تا امروز، از يك هويت واحد برخوردار ساخته‌اند. مؤلفه‌هاي فوق در طول تاريخ، تحولات خاصي را طي نمودند و به‌عنوان سنگ‌بنا و ستون‌هاي مستحكم بناي ايراني قوام يافته و صلابت خود را به‌عنوان مهم‌ترين نشانه‌هاي ايراني‌بودن در فرايند بحران‌هاي گوناگون به آزمون گذاشتند و امروزه نيز مهم ترين نشانه هاي ايران و تعريف ايراني بودن مي باشند. مؤلفه‌هاي هويت ملي ايران موجب اشتراك و ارتباط ايرانيانِ امروز با نياكان و هم عصران شان و نيز دلبستگي آنان نسبت به هويت ملي شان مي گردند. لازم به ذكر است كه در اين مقاله از روش توصيفي-تحليلي بهره برده شده است.