گفتمان مقاومت (شيعي) و تأثير آن بر نظم امنيتي هژمونيك غرب‌آسيا در مواجهه با گفتمان‌هاي سَلَفي و اِخواني

پيروزي انقلاب اسلامي ايران سبب تحولي بنيادين در منطقه راهبردي غرب آسيا شد و معادلات نظام بين الملل را در جهان و منطقه از هم گسست. براي تبيين ماهيتِ رقابتِ گفتمان مقاومت در تقابل با گفتمان‌هاي متخاصم در حوزۀ راهبردي غرب‌آسيا - در بازه زماني پسا انقلاب اسلامي در ايران 1357/ 1979 و انقلاب هاي عربي1390/ 2011 ضروري است مؤلفه ها و عناصر مهم آن با رويكردي توصيفي تحليلي به صورت واقع‌بينانه مورد واكاوي قرارگيرد.مقاله حاضر تحقق اين واقع گرايي را در چارچوب نظري كپنهاگ، براي اولين بار مورد آزمايش قرار مي دهد.در واقع،اسلام سياسي عمده‌ترين گفتمان اثرگذار در تحولات چند دهه اخير منطقه است و كاربست فرقه اي آن، حوزه راهبردي غرب آسيا را در دوره‌اي پراز تنش و آشوب همراه با جنگ، خشونت و اختلافات مذهبي و قومي قرار داده لذا اين اثر، در صدد پاسخگويي به اين پرسش برآمده تا تأثير گفتمان مقاومت (شيعي) بر نظم امنيتي هژمونيك غرب‌آسيا در مواجهه با گفتمان‌هاي سَلَفي و اِخواني را مورد ارزيابي قرار دهد.احتمالا گروه هاي فروملي و فرامليِ شيعه اين ايده را در خود بازتوليد نمودند كه توانايي دگرگوني نظم مسلط بر منطقه را دارند.