تحليل الگوي توسعه فيزيكي شهرهاي نواحي بياباني با رويكرد آينده نگاري (مطالعه موردي: شهر يزد)

شهرنشيني شتابان شهرها و ظرفيت محدود آن ها، توجه به سناريو نگاري را در قالب توسعه فيزيكي شهر بيش‌ازپيش ضروري ساخته است. در اين راستا تحقيق حاضر با هدف تبيين الگوي توسعه فيزيكي شهر يزد با رويكرد آينده نگاري در تلاش است كه روند توسعه شهر را در مسير صحيحي هدايت كند. نوع تحقيق حاضر ازنظر هدف كاربردي و ازنظر گردآوري داده ها، توصيفي تحليلي بوده است. در اين پژوهش به‌منظور بررسي چگونگي رشد و توسعه فيزيكي شهر يزد از مدل هلدرن و براي بررسي وضعيت هاي محتمل توسعه در آينده از رويكرد آينده نگاري استفاده‌شده است. بدين منظور از نرم افزار ميك مك براي بررسي عملكرد شاخص ها و براي بيان وضعيت هاي محتمل توسعه فيزيكي شهر يزد در افق 1410 اقدام به تحليل عوامل كليدي در محيط سناريو ويزارد شده است. نتايج تحقيقات بر اساس محاسبات مدل هلدرن نشان مي دهد كه حدود 39.83 درصد رشد شهر يزد در فاصلۀ سال هاي 1355 تا 1395 بر اثر رشد افقي و حدود 60.16 درصد مابقي توسعۀ شهر ناشي از رشد جمعيت شهر بوده است. عوامل كليدي در محيط سناريو ويزارد بيانگر سه نوع سناريو (سناريو قوي:4 سناريو، سناريو ضعيف: 1580 سناريو و سناريو محتمل: 16 سناريو) بوده است. سناريوهاي محتمل با 128 حالت داراي سه وضعيت (مطلوب، ايستا و بحراني) بوده اند كه وضعيت مطلوب با 10 سناريو، محتمل ترين سناريوي پيش روي آينده توسعه فيزيكي شهر يزد تشخيص داده‌شده است.