مديريت خشك‌‌سالي هيدروژئولوژيكي بر پايه شاخص چندمتغيره HDMI

در اين پژوهش سعي شده است كه با استفاده از مقادير ماهانه دبي برداشت چاه‌‌هاي كشاورزي، تراز سطح ايستابي و مقادير كيفي هدايت الكتريكي مناطقي از استان خراسان جنوبي در سال آبي 1393-1392، محدوديت‌‌هاي بهره‌‌برداري از دشت موردبررسي قرار گيرد. در اين راستا، از تلفيق شاخص‌‌هاي منبع آب زيرزميني، هدايت الكتريكي اصلاح‌شده و دبي برداشت استانداردشده استفاده شد. در نهايت جهت مديريت خشك‌سالي آب زيرزميني و بررسي خشك‌‌سالي هيدروژئولوژيكي از شاخص مديريت خشك‌سالي هيدروژئولوژيكي HDMI استفاده شد. شاخص HDMI يكي از شاخص‌‌هاي مفيد و كاربردي در اين زمينه مي‌‌باشد كه كم تر موردبررسي قرارگرفته است. نتايج نشان داد كه در سطح منطقه موردمطالعه خشك‌‌سالي آب زيرزميني در مناطق جنوب شرق محدوده موردمطالعه وجود دارد. شاخص مديريت خشك‌‌سالي هيدروژئولوژيكي در محدوده موردمطالعه نشان داد كه بهره‌‌برداري از آب زيرزميني در بيش تر نواحي منطقه موردمطالعه با مشكل مواجه شده و بهره‌‌برداري از آب زيرزميني اين مناطق بايد با تأمل بيش تري انجام شود. با توجه به نتايج شاخص HDMI، حدود 86% مناطق موردمطالعه در وضعيت بهره‌‌برداري محدود، 10% در وضعيت بهره‌‌برداري بدون مشكل و 4% در وضعيت عدم بهره‌‌برداري قرار دارد. به‌طوركلي نتايج بررسي شاخص مديريت خشك‌‌سالي هيدروژئولوژيكي در سطح منطقه موردمطالعه نشان داد كه اين شاخص توانايي بالايي در ارائه مديريت صحيح آبخوان و آبخوان‌‌داري داشته و كمك شاياني به متصديان امور آب در كشور دارد. با تكيه بر نتايج حاصله مي‌‌توان بهره‌‌برداري آب در سطح آبخوان را محدود كرده و تبع آن تحويل آب را مديريت نمود.