توسعه بوم‏گردي و نقش آن در توسعه جاذبه‏هاي بوم‏گردي شهرستان آران و بيدگل

هدف از پژوهش حاضر توسعه بوم‏گردي و نقش آن در توسعه جاذبه‏هاي بوم‏گردي شهرستان آران و بيدگل مي باشد. روش پژوهش توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري مورد پژوهش شامل متخصصان، كارشناسان، اساتيد مرتبط با حوزه بوم‏گردي در سطح شهرستان آران و بيدگل به تعداد 65 نفر مي باشند. حجم نمونه بر اساس كل سرشماري و به شيوه دسترس به تعداد 65 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه طراحي شده در زمينه بوم‏گردي با 12سؤال، خلاقيت با 13سؤال و توسعه اماكن بوم گردي به تعداد 21 سؤال مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل معادلات ساختاري با نرم‌ افزار ايموس استفاده شد. نتايج بيانگر آن است كه بوم‏ گردي بر توسعه اماكن بوم گردي شهرستان آران و بيدگل با نقش واسطه خلاقيت تأثير داشته است به گونه اي كه بوم‏گردي بر اماكن بوم گردي با ضريب مسير 0.55 و مقــــدار T 3.91، بوم‏گردي بر خلاقيت با ضريب مسير 0.32 و مقـدار T 2.65، خلاقيت بر اماكن بوم گردي با ضريب مسير 0.61 و مقــــدار T 2.32 اثرگذار بوده است. بنابراين بوم‏گردي از طريق خلاقيت توانسته است بر بهبود وضعيت توسعه اماكن بوم گردي اثرگذار باشد كه ميزان ضريب مسير (0.61) خود بيانگر اين امر مي باشد، در حالي كه رابطه مستقيم بوم‏گردي بر اماكن بوم گردي داراي ضريب 0.32 بوده است.