ظرفيت سازي توسعه اجتماعات محلي؛ سازوكاري براي مديريت آسيب هاي اجتماعي و تقويت امنيت اجتماعي (مورد مطالعه كلانشهر تهران)

رشد شهرنشيني لجام‌گسيخته ناشي از مهاجرت به نواحي كلان‌شهري در ايران سبب شد نوعي گسست اجتماعي و تضييع حقوق اجتماعي به وجود آيد كه محصول آن، نشر آسيب‌هاي اجتماعي در شهرهاي بزرگ به‌ويژه كلان‌شهر تهران به‌عنوان پايتخت كشور بوده است .هدف از انجام اين تحقيق طراحي مدل مديريت آسيب‌هاي اجتماعي با تكيه‌بر رويكرد توسعه اجتماع محلي و تقويت امنيت اجتماعي در كلان‌شهر تهران است. ماهيت اين پژوهش ژرفانگر است و روش تحقيق ازنظر جمع‌آوري داده‌ها، غيرآزمايشي(توصيفي) به لحاظ روش تجزيه‌وتحليل داده‌ها، همبستگي است.و به روش قياسي انجام‌شده است. حجم نمونه تحقيق (120 نفر) از ميان 175 نفر از كارشناسان مديريت شهري تهران با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شدند. ابزار اصلي گردآوري داده‌ها، پرسشنامه است كه روايي آن توسط كميته تحقيق مورد تائيد قرار گرفت و براي پايايي آن نيز از دو روش آلفاي كرونباخ و برآورد بيزي استفاده شد كه حداقل ضريب آلفاي كرونباخ مربوط به مؤلفه فرهنگياجتماعي(0.78) و حداقل برآورد بيزي مربوط به مؤلفه ساختاري(0.71) و حداكثر، مربوط به عناصر مدل ظرفيت‌هاي توسعه اجتماع محلي كه كرونباخ آلفاي آن 0.95 و برآورد بيزي آن 0.85 محاسبه گرديده است و بيانگر اعتبار خوب پرسشنامه است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد اكثر افراد موردمطالعه(45.8 درصد) اعتقاددارند ظرفيت‌هاي موجود اجتماعات محلي در تهران مناسب مديريت آسيب‌هاي اجتماعي است براي تحليل و بررسي روابط موردنظر در مدل مفهومي از روش مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان مي دهد مهم‌ترين مؤلفه‌هاي مؤثر در مديريت آسيب‌هاي اجتماعي محلات شهر تهران مؤلفه‌هاي آموزشي،زيرساختي،اقتصادي،فرهنگي اجتماعي و مديريتي سياستگذاري است كه ضروري است نهادهاي ذي ربط به منظور ارتقاي امنيت اجتماعي اولويت هاي مربوطه را در برنامه هاي اجتماع محور توسعه شهري لحاظ نمايند.