رابطه بين ميزان سواد رسانه اي با كاهش آسيب هاي اجتماعي استفاده از اينستاگرام با تأكيد بر نقش پليس (مورد مطالعه: جوانان 18 تا30 ساله شهر همدان)

پژوهش حاضر با هدف شناسايي رابطه بين ميزان سواد رسانه اي با كاهش آسيب هاي اجتماعي استفاده از اينستاگرام انجام پذيرفت. در اين پژوهش، از روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي استفاده شده است. جامعه هدف، جوانان 18 تا30 ساله شهر همدان مي باشند كه از طريق روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي، توأم با روش تصادفي ساده و با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديد ليكن جهت ضريب اطمينان بيشتر اين تعداد نمونه با ضريب 1.04 به 400 نمونه ارتقاء پيدا كرد كه در ادامه جهت جمع آوري داده هاي موردنياز از دو پرسشنامه(پرسشنامه محقق‌ساخته سنجش سواد رسانه اي و پرسشنامه استاندارد آسيب هاي استفاده از فضاي مجازي) استفاده شده كه براي تعيين روايي آن ها از روايي محتوايي و براي به دست آوردن پايايي آن ها از ضريب آلفاي كرونباخ بهره گرفته شد كه مقدار آن ها به ترتيب در پرسشنامه هاي مذكور 0.93 و 0.92 محاسبه گرديد. در اين پژوهش جهت آزمون فرضيه ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي و استنباطي نظير؛ ميانگين، درصد، آزمون كالموگرفاسميرنوف، آزمون T تك گروهي، آزمون همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چندمتغيره در محيط نرم افزار spss استفاده شده است. نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان دهنده آن است كه بين سوادرسانه‌اي و مؤلفه‌هاي آن يعني(ميزان دسترسي به رسانه‌ها، ميزان استفاده از رسانه‌ها، تفكر انتقادي در مورد رسانه‌ها و توليد پيام‌هاي رسانه‌اي) با ميزان آسيب‌هاي اجتماعي استفاده از اينستاگرام (0.0001=p و 0.466=r) رابطه منفي و معناداري در سطح 0.01 وجود دارد. همچنين نتايج آزمون رگرسيون چندمتغيره نشان داد؛ مؤلفه‌هاي دسترسي به رسانه‌ها و تفكر انتقادي در مورد رسانه‌ها بيشترين تأثير را بر ميزان آسيب‌هاي استفاده از اينستاگرام در بين گروه مورد مطالعه داشته و همچنين مؤلفه هاي ميزان استفاده از رسانه‌ها و توليد پيام‌هاي رسانه‌اي تأثير چنداني بر آسيب‌هاي استفاده از اينستاگرام نداشته بنابراين مؤلفه هاي دسترسي به رسانه‌ها و تفكر انتقادي در مورد رسانه‌ها توانايي پيش‌بيني ميزان آسيب‌هاي استفاده از شبكه‌ اجتماعي اينستاگرام را دارند.