استفاده از روش تصحيح بريجمن براي تعيين دقيق‌تر رفتار مكانيكي بافت كبد حاصل از تست‌هاي كششي تك‌محوره

در دهه‌هاي اخير، تعيين رفتار مكانيكي بافت‌هاي بسيار نرم به عنوان يك موضوع مورد علاقه و چالش برانگيز در بيومكانيك مطرح شده است. چنين بافت‌هايي عمل‌كرد مكانيكي مشخصي ندارند اما مشخصه‌يابي مكانيكي آن‌ها از جنبه‌ي طراحي تجهيزات ايمني، شناسايي الگوهاي‌ پيش‌رفت بيماري‌ها و سرطان از اهميت بالايي برخوردار است. بافت كبد يكي از ارگان‌هاي حياتي بدن است كه داراي ساختاري متخلخل و پاره شونده بوده و در بسياري از سوانح رانندگي و نيز در عمل‌هاي جراحي حداقل تهاجم در معرض آسيب مكانيكي قرار دارد. در پژوهش حاضر، تست‌هاي كششي تك‌محوره روي نمونه‌هاي كبد گاوي انجام شده است. سپس مدل الاستيك خطي به نتايج حاصل از تست اعمال شده و با اعمال روش تصحيح بريجمن به نتايج، تخمين دقيق‌تري از تنش در ناحيه‌ي گلويي‌شدگي بافت به دست آمده است. در طول تست براي به دست آوردن پارامترهاي هندسي (شعاع انحنا و كم‌ترين سطح مقطع نمونه) در ناحيه‌ي گلويي، يك رابط كاربري نرم‌افزاري در محيط فرترن ايجاد شده است. شايان ذكر است كه عدم انفصال نمونه‌ از فك‌هاي دستگاه تست نيز در تصاوير حاصل از نمونه در طول آزمايش، كنترل شده است. بر اساس آزمايش‌ها و روش تصحيح به كار گرفته شده، مدول الاستيك كبد برابر با 1.62±15.51 كيلوپاسكال به دست آمده است. با توجه به اعداد بسيار متفاوت گزارش شده براي مدول الاستيك كبد، تاثير قطر نمونه روي مدول الاستيك مورد بررسي قرار گرفته است. قطر مقطع نمونه‌ها بين 2.5 تا ۲۰ ميلي‌متر تغيير داده شده و مشاهده شده است كه مدول الاستيك و قطر نمونه در بخشي از محدوده‌ي آزمايش رابطه‌ي معكوس دارند. اين پديده را مي‌توان به نزديكي اندازه‌ي نمونه به واحدهاي ريزساختاري كبد (لوبل‌ها) نسبت داد. بنابراين نمونه‌هاي نزديك به ابعاد لوبل، نمي‌توانند المان نماينده‌ي مناسبي براي بافت كبد به شمار آيند و براي به دست آوردن نتايج درست، قطر مقطع نمونه بايد بيش از سه برابر ابعاد لوبل باشد.