مدل‌سازي منحني توان توربين بادي با رويكرد پارامتريك و تجزيه‌ و تحليل عملكرد آن‌ها

در سال‌هاي اخير، با توجه به عوامل متعددي مانند محدوديت سوخت‌هاي فسيلي و پيامدهاي زيست‌محيطي استفاده از اين سوخت‌ها، تمركز بر منابع انرژي تجديدپذير افزايش چشم‌گيري داشته است. در كشورهاي ‌توسعه‌يافته به‌كارگيري انرژي‌هاي پاك مانند انرژي بادي به‌عنوان يكي از منابع جايگزين موردتوجه قرارگرفته است. در اين رويكرد، پايش عملكرد توربين‌هاي بادي و كنترل كيفيت توان خروجي آن‌ها يكي از موضوعات مهم در مديريت نيروگاه‌هاي بادي است. يكي از مشخصه‌هاي مهم و تأثيرگذار در بررسي توان خروجي توربين‌هاي بادي، منحني توان است كه نشان‌دهنده رابطۀ بين سرعت باد و توان خروجي توربين مي‌باشد. ازاين‌رو در تجزيه‌وتحليل عملكرد توربين‌هاي بادي، منحني توان موردتوجه كارشناسان قرار مي‌گيرد. برآورد دقيق منحني توان توربين بادي يك موضوع كليدي براي ارزيابي صحيح از عملكرد توربين بادي است. در اين مقاله رويكرد پارامتريك در مدل‌سازي منحني توان مورد بررسي قرار گرفته ‌است. در ابتدا چهار روش موجود براي مدل‌سازي پارامتريك منحني توان توربين‌هاي بادي (چندجمله‌اي درجۀ دو، نمايي، مكعب، مكعب تقريبي) معرفي شده است. سپس مدل‌هاي معرفي‌شده در يك توربين‌ بادي بكار گرفته شدند و از طريق آزمون نيكويي برازش، با منحني توان اسمي سازنده توربين بادي مقايسه شدند. نتايج تجزيه‌وتحليل‌ها نشان مي‌دهد كه منحني توان نمايي در مقايسه با سه مدل‌ ديگر از شايستگي بيشتري برخوردار است.