تبيين پاسخگويي و بالندگي با نقش ميانجي يادگيري سازماني بر مبناي رهبري معنوي در اعضاي هيات علمي

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر با هدف تبيين پاسخگويي و بالندگي اعضاي هيات علمي با ميانجي گري يادگيري سازماني بر مبناي رهبري معنوي در واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان غربي انجام گرفت. اين پژوهش از نظر روش، توصيفي همبستگي از نوع مدل يابي علي (مدل يابي معادلات ساختاري) مي باشد. جامعه آماري 695 نفر از كليه استادان تمام وقت 13 واحد بود كه از ميان آنان 263 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي انتخاب شدند كه براي تعيين حجم نمونه از جدول كرجسي و مورگان استفاده و براي گرداوري اطلاعات از چهار پرسشنامه استاندارد استفاده شد. روايي محتوايي و سازه­اي پرسشنامه­ها تاييد و پايايي پرسشنامه ها به ترتيب89/.،87/.،87/.و88/. بدست آمد، به منظورارزيابي روابط بين متغير هاي مكنون و اندازه گيري شده در الگوي مفهومي، از مدل يابي ساختاري از نرم­افزار PLS3 استفاده گرديد. يافته هاي مطالعه حاضر حاكي از نقش معني دار بين متغير درون زا با متغيرهاي برون زا مي باشد. همچنين نتايج حاكي از تائيد نقش ميانجي يادگيري سازماني و در روابط علي بين رهبري معنوي با پاسخگويي و بالندگي بود.

فاقد چكيده لاتين