نقش واسطه اي خودكارآمدي و اشتياق كاري در رابطه بين ادراك از سازمان هاي يادگيرنده با عملكرد شغلي

فاقد عنوان لاتين

اين پژوهش با هدف تبيين نقش واسطه اي خودكارآمدي و اشتياق كاري در رابطه بين ادراك از سازمان هاي يادگيرنده با عملكرد شغلي معلمان شهرستان آباده انجام شده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بوده است. جامعه­ي آماري اين پژوهش را معلمان مدارس شهرستان آباده تشكيل مي­دهند كه تعداد آن­ها برابر با 1274نفر مي­باشد. جهت انتخاب حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان نمونه 295 نفري به شيوه تصادفي طبقه اي انتخاب گرديد. جهت اندازه­گيري ادراك از سازمان يادگيرنده از پرسشنامه سنگه (1990)، خودكارآمدي از تچانن موران و گاريس (2004)، اشتياق كاري از پرسشنامه شوفلي(2006)، عملكرد شغلي از پاترسون (1995) استفاده گرديد. روايي سازه پرسش نامه ها با استفاده از تكنيك تحليل عاملي تاييدي و روايي محتوايي توسط تعدادي از صاحب نظران علوم تربيتي و پايايي آنها به وسيله ضريب­ آلفاي كرونباخ و پايايي مركب مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. با استفاده از تكنيك مدل­سازي معادلات ساختاري فرضيات تحقيق مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق بيانگر آن بود كه رابطه ادراك از سازمان هاي يادگيرنده بر عملكرد شغلي، خودكارآمدي و اشتياق كاري مثبت و معنادار بود. همچنين مشخص گرديد خودكارآمدي و اشتياق كاري نقش ميانجي بين ادراك از سازمان هاي يادگيرنده با عملكرد شغلي ايفا مي كنند. بنابراين مي توان تأثير ادراك كلي فرهنگ سازمان يادگيري بر عملكرد شغلي را از طريق خودكارآمدي و اشتياق كاري مدنظر قرار داد.

فاقد چكيده لاتين