سرمايه اجتماعي و امنيت پايدار مرز

امنيت از نيازها و ضرورت‌هاي پايه‌اي فرد و جامعه تلقي مي‌شود كه فقدان و يا اختلال در آن،پيامدها وبازتاب‌هاي نگران‌كننده وخطرناكي به دنبال دارد. بديهي است امنيت مرزها پشتوانه محكم براي امنيت انساني با ابعاد متنوعش در داخل كشور است وهر گونه ناامني در مرز قادر است در سيستم‌هاي اقتصادي، فرهنگي، سياسي، اجتماعي و نظامي داخل كشور اخلال ايجاد كند و در مقابل امنيت مطلوب قادر است در حد خود در امنيت مرزي وداخلي كشور سهم بسيار برجسته‌اي را به خود اختصاص دهد اولين حركت تمامي دولت‌ها براي برقراري امنيت در مناطق مرزي توجه به توسعه آن است ، امنيت وتوسعه با ارتباط متقابلي كه با يكديگر دارند،در مناطق مرزي تاثير چشمگيري در ميزان رضايت‌مندي شهروندان داشته واين خود باعث افزايش ميزان همبستگي ملي كه از مولفه‌هاي مهم سنجش‌هاي امنيتي است مي‌گردد.درهمين راستا نقش سرمايه اجتماعي وابعاد مختلف آن در سال‌هاي اخير به يكي از عوامل تاثيرگذار در امنيت مرزي تبديل شده‌است. روش تحقيق از نوع اسنادي – كتابخانه اي است، هدف اصلي اين تحقيق تعريف و بررسي شاخص‌هاي مختلف سرمايه اجتماعي وضرورت حفظ آن درمرزهاي كشور وشناسايي تاثيرات آن برامنيت پايدار مرزها مي‌باشد.در واقع در اين تحقيق ابعاد مختلف سرمايه اجتماعي نظير مشاركت، اعتماداجتماعي، آگاهي‌اجتماعي، انسجام ‌اجتماعي و تاثير هر يك بر مشاركت‌اجتماعي درتامين امنيت مرزي مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

No abstract