نقش pH، ماده آلي و شدت هوازدگي بر روي ويژگي‌ هاي ژئوشيميايي و كاني‌ شناختي لاتريت هاي نيكل دار در منطقه بوانات، استان فارس

لاتريت‌هاي نيكل ‌دار منطقه چشمه رستمي شهرستان بوانات در امتداد حدفاصل رشته كوه ‌هاي رسوبي زاگرس و كمربند دگرگوني‌ماگمايي سنندجسيرجان بر روي زمين رخنمون‌دارند. نهشته‌هاي لاتريتي نيكل‌دار برجا در منطقه مورد بررسي به‌طور مستقيم بر روي سنگ مادر هارزبورژيتي خود قرار مي‌گيرند و از پايين به بالا شامل افق‌هاي پروتوليت، ساپروليت، انتقالي و اكسيدي مي ‌شوند. كاني‌شناسي اين نهشته‌ها از كوارتز، اليوين، ليزارديت در افق پروتوليت به‌طور پيوسته به‌سمت بخش‌هاي بالايي به مجموعه تالك، كلينوكلر، هماتيت، گوتيت در زون اكسيدي تغيير مي‌كند. هم‌زمان مقادير عناصر Fe، Cr، Co و Mn از افق ‌هاي پايين به سمت افق‌ هاي بالاي لاتريت افزايش مي‌ يابند. داده ‌هاي pH، ماده آلي و غلظت عناصر در افق ‌هاي مختلف نهشته ‌هاي لاتريتي نشان‌دهنده افزايش تدريجي مقدار نيكل در امتداد عمودي زون لاتريت به‌سمت افق اكسيدي است. اين افزايش در غلظت نيكل از طريق جذب سطحي و جانشيني در اكسي‌هيدروكسيد هاي آهن صورت مي‌گيرد. با توجه به شدت هوازدگي ضعيف تا متوسط كه موجب عدم خروج ميزان بالايي از Ni از ساختار كاني اليوين سنگ مادر شده است، نهشته ‌هاي لاتريتي منطقه نتوانسته‌اند به عيار بالايي از اين فلز برسند.