اعتبارسنجي گونه هاي مختلف روايات نزد شيخ صدوق

اعتبار به عنوان يكي از ملاك‌هاي مهم گزينش و نقل روايات نزد شيخ صدوق مطرح است، اما اين‌كه اين ملاك در كليه روايات و آثار وي، مدنظر بوده، ميان عالمان حديث محل اختلاف است. مقاله حاضر كه به روش توصيفي ـ تحليلي به سامان رسيده، به بررسي ميزان اعتبار انواع روايات در آثار شيخ صدوق از نگاه وي پرداخته است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه وي ـ جداي از كتاب من لايحضره الفقيه كه به اعتبار روايات آن تصريح كرده ـ در ساير آثار ملاك‌هاي ديگري چون مناسبت با محتواي كتاب و سبك آن نوشتار را لحاظ كرده و درجه اعتبار روايت احياناً در اولويت بعدي وي بوده است. هم‌چنين از آن‌جا كه موضوع اعتبار در روايات طبي، اعتقادي، تفسيري و اخلاقي بسان روايات فقهي حائز اهميت نبوده ملاك اصلي انتخاب وي واقع نگرديده است. با اين حال، گفتني است شيخ صدوق در اكثر موارد، رواياتي را برگزيده كه «عدم اعتبار» آن‌ها براي وي محرز نگشته و گاه كه به نقل روايت غير معتبر پرداخته به عدم اعتبار و احياناً دليل نقل آن تصريح كرده است.