اثر پ‍‍ژمرده‌سازي و استفاده از اسيد فرميك و اسيد سولفوريك بر تركيب شيميايي، تجزيه‌پذيري و پايداري هوازي سيلاژ يونجه

در اين پژوهش، به منظور بررسي اثر پژمرده‌سازي و استفاده از اسيدفرميك و اسيدسولفوريك بر تركيب شيميايي، پايداري هوازي و تجزيه‌پذيري سيلاژ يونجه در سه مرحله انجام شد. يونجه تازه، پژمرده و سه نوع سيلاژ تهيه شد. پژمرده‌سازي، تأثيري بر تركيب شيميايي يونجه نداشت. سيلاژ شاهد، كمترين مقدار پروتئين خام در مقايسه با سيلاژهاي حاوي اسيد و يونجه را داشت (0.05 P). سيلاژهاي حاوي اسيد در مقايسه با سيلاژ شاهد و يونجه مقادير بالاتري از پروتئين خام و حقيقي و همچنين مقادير كمتري از ديواره سلولي داشتند  (0.05 P). نيتروژن غيرپروتئيني در سيلاژ شاهد و سيلاژ 2 در مقايسه با ديگر تيمارها كمتر بود  (0.05 P). در تمام زمان‌هاي انكوباسيون نيتروژن آمونياكي سيلاژ شاهد در مقايسه با سيلاژهاي حاوي اسيد بيشتر بود (0.05 P). داده‌هاي pH نشان داد كه ساير سيلاژها در مقايسه با سيلاژ شاهد باعث حفظ سيلاژ تا 48 ساعت مي‌شوند  (0.05 P). سيلوسازي باعث كاهش بخش سريع تجزيه و افزايش بخش كند تجزيه ماده خشك در مقايسه با يونجه شد  (0.05 P). بخش سريع تجزيه پروتئين در يونجه در مقايسه با سيلاژ فاقد افزودني كمتر، ولي در مقايسه با سيلاژ حاوي افزودني بيشتر بود و در مقابل بخش كند تجزيه داراي روندي عكس بود  (0.05 P).