گستره حريم خصوصي بيمار در فضاي مجازي

با وجود آنكه فناوري اطلاعات، ارائه بهتر خدمات پزشكي را ممكن ساخته، لكن شرايط مناسبي را جهت دسترسي به اطلاعات شخصي افراد و سوءاستفاده احتمالي از آن‌ها نيز فراهم مي‌آورد. اطلاعات پزشكي بخش مهمي از داده‌هاي رايانه‌اي حساس را تشكيل مي‌دهند كه حمايت از محرمانگي آن‌ها با توجه به پيشرفت روزافزون فناوري اطلاعات، يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي متوليان اين حوزه است. جهت رفع اين مشكل در اسناد بين‌المللي، قواعدي در زمينه لزوم تحصيل قانوني، مضيق و مرتبط داده‌ها و نيز توجه به حق انتخاب ذي‌نفع در مرحله گردآوري اطلاعات، رعايت ضوابط مربوط به امنيت، شفافيت و دسترسي به داده‌ها و دقت در صحت آن‌ها در مرحله نگهداري اطلاعات، ضرورت پردازش مرتبط با هدف و نيز ممنوعيت افشاي داده‌ها در مرحله به كارگيري اطلاعات و در نهايت لزوم امحاي داده‌ها و ممنوعيت انتقال فرامرزي آن‌ها در انتهاي فرايند رسيدگي به وضعيت بيمار، پيش‌بيني شده است، هرچند قانون اساسي و ديگر قوانين كشورمان بر لزوم حفظ حريم خصوصي و منع افشاي اسرار افراد، از جمله بيماران تأكيد دارد، لكن در حوزه اطلاعات رايانه‌اي صرفاً برخي مواد قانون تجارت الكترونيكي و قانون جرائم رايانه‌اي به صورت كلي به حفاظت از اطلاعات مزبور اشاره نموده‌اند. از ميان اصول صدرالذكر نيز بدون رعايت توالي و ترتيب فوق، اصول رضايت سوژه، تحصيل قانوني و نيز گردآوري مضيق داده‌ها، اصل صحت داده‌ها و امحاي آن‌ها در قوانين داخلي ذكر شده‌اند. ضمانت اجراهاي كيفري موجود نيز در تضمين رعايت اصول فوق كافي نبوده و ضروري است نسبت به تصويب قانوني جامع با ضمانت اجراهاي متناسب، اقدام گردد.