مقايسه شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي در افراد داراي حيوان خانگي و بدون حيوان خانگي

زمينه: مطالعات متعددي پيرامون مشكلات رواني و مهارت هاي ارتباطي افراد داراي حيوان خانگي انجام شده است، اما پژوهشي كه به مقايسه شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي در افراد داراي حيوان خانگي و بدون حيوان خانگي پرداخته باشد مغفول مانده است. بررسي پيامدهاي رواني نگهداري حيوانات و همچنين بررسي صفات شخصيتي اين افراد از اهميت خاصي برخوردار است. زندگي كردن با حيوان خانگي بر متغيرهاي روانشناختي مثل شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي چه تأثيري مي تواند داشته باشد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي در افراد داراي حيوان خانگي و بدون حيوان خانگي انجام شده است.روش: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع علي مقايسه اي بود. از جامعه آماري تمامي افراد داراي حيوان خانگي و افراد بدون حيوان خانگي شهر تهران تعداد 180 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه هاي پژوهش كه شامل پرسشنامه شادكامي آرگايل و مارتين (1989)، سلامت روان عمومي گلدبرگ (1972) و مهارت هاي ارتباطي بارتون (1999) بود در بين نمونه هاي پژوهش پخش شد و داده ها با استفاده از تي مستقل و تحليل واريانس تحليل شد. يافته ها: تفاوت معناداري بين گروه داراي حيوان خانگي و گروه بدون حيوان خانگي در متغيرهاي شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي مشاهده شد كه اين تفاوت به نفع گروه بدون حيوان خانگي بود (P≤0.001). نتيجه گيري: افرادي كه بدون حيوان خانگي زندگي مي كنند، شادكامي، سلامت رواني و مهارت هاي ارتباطي بيشتري نسبت به افرادي كه با حيوان خانگي زندگي مي كنند، دارند.