رابطه صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي با اضطراب اجتماعي و حل مسأله اجتماعي در بين دانشجويان

زمينه: مطالعات متعددي به بررسي صفات پارانوئيد، اسكيزوتايپي، اضطراب اجتماعي و حل مساله اجتماعي پرداخته اند، اما پژوهشي كه به بررسي رابطه صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي با اضطراب اجتماعي و حل مسأله اجتماعي در بين دانشجويان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي با اضطراب اجتماعي و حل مسأله اجتماعي در بين دانشجويان انجام شد. روش: روش تحقيق از نوع همبستگي بود. در اين تحقيق 387 نفر دانشجوي دانشگاه پيام نور تبريز با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. پرسشنامه هاي پژوهش شامل مقياس‌هاي پارانوئيد گرين و همكاران (2008)؛ اسكيزوتايپي كلاريج و بروكز (1984)؛ توانايي حل مسأله دروزيلا و همكاران (2002) و اضطراب اجتماعي كانور و همكاران (2000) بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد صفات اسكيزوتايپي با حل منطقي مسأله و صفات پارانوئيد با جهت گيري مثبت و حل منطقي مسئله رابطه منفي معني دار دارند (0/01 P). همچنين صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي با جهت‌گيري منفي، سبك برانگيختگي، سبك اجتنابي و مؤلفه هاي اضطراب اجتماعي رابطه مثبت معني دار دارد (0/01 P). نتايج رگرسيون هم زمان نشان داد كه متغيرهاي پيش بين اضطراب اجتماعي و حل مسأله اجتماعي به ترتيب 46 درصد و 17 درصد واريانس صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي را پيش بيني مي كند. نتيجه‌گيري: صفات پارانوئيد و اسكيزوتايپي مي توانند اضطراب اجتماعي را پيش بيني كنند.