مقايسه سبك‌هاي دفاعي، ناگويي هيجاني و طرحواره ناسازگار در افراد مبتلا به آسم و افراد بهنجار

زمينه: مطالعات متعددي به بررسي سبك هاي دفاعي، ناگويي هيجاني و طرحواره هاي ناسازگار و ارتباط اين متغيرها با يكديگر پرداخته اند، اما پژوهشي كه به مقايسه سبك‌هاي دفاعي، ناگويي هيجاني و طرحواره ناسازگار در افراد مبتلا به آسم و افراد بهنجار پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: مقايسه سبك‌هاي دفاعي، ناگويي هيجاني و طرحواره ناسازگار در افراد مبتلا به اختلال آسم و افراد بهنجار بود. روش: پژوهش حاضر از نوع علي مقايسه‌اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي افراد مبتلا به آسم كه در فصل بهار و تابستان سال 1398 به كلينيك‌هاي رازي و طب كار در شهر يزد مراجعه كرده بودند و همچنين افراد شاغل در كلينيك‌ها و اعضاي خانواده افراد مبتلا به آسم بود. تعداد 100 فرد مبتلا به آسم و 100 فرد بهنجار با دامنه سني 38 تا 62 سال به صورت نمونه‌گيري دردسترس و هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سبك‌هاي دفاعي اندروز و همكاران (1993)، مقياس ناگويي هيجاني تورنتو (1994) و پرسشنامه طرحواره يانگ (1998). تحليل داده ها با استفاده از تحليل واريانس چند متغيره انجام شد. يافته‌ها: بين افراد مبتلا به آسم و افراد بهنجار در سبك دفاعي رشد نايافته، ناگويي هيجاني و طرحواره ناسازگار تفاوت معناداري وجود دارد (0/01 p). نتيجه گيري: سبك‌ دفاعي رشد نايافته، ناگويي هيجاني و طرحواره هاي ناسازگار منجر به افزايش احتمال ابتلا به اختلال آسم مي‌شوند.