اثربخشي طرحواره‌درماني بر سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانشجويان

زمينه: سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي متغيرهايي هستند كه مي‌توانند نقشي پررنگ در موفقيت تحصيلي دانشجويان ايفا نمايند. اما آيا طرحواره‌درماني به بهبود سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانشجويان كمك مي‌كند؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي طرحواره‌درماني بر سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانشجويان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل دانشجويان دانشگاه‌هاي سراسري شهر تهران در سال تحصيلي 97-1396 بود. در اين پژوهش تعداد 30 دانشجو با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (در هر گروه 15 نفر). گروه آزمايش مداخله طرحواره‌درماني (سجادي و همكاران، 1395) را در طي 8 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت كردند. در اين پژوهش پرسشنامه‌هاي پرسشنامه سرزندگي تحصيلي (مارتين و مارش، 2008)؛ پرسشنامه خودنظم‌جويي تحصيلي (سواري و عرب‌زاده، 1391) و پرسشنامه اشتياق تحصيلي (فردريكز، بلومنفيلد و پاريس، 2004) استفاده شد. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس مختلط تجزيه و تحليل شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه طرحواره‌درماني بر سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانشجويان تأثير معناداري داشته است (0/001p ). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه طرحواره‌درماني با بهره‌گيري از تكنيك‌هايي همچون آموزش سبك‌هاي مقابله‌اي، برقراري ارتباط بين مشكلات فعلي و طرحواره‌ها، اولويت‌بندي و مشخص كردن مشكل‌سازترين رفتارهاي تحصيلي و ارائه شيوه‌هاي رفتاري مناسب مي‌تواند به عنوان يك روش كارآمد جهت به بهبود سرزندگي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانشجويان مورد استفاده گيرد.