پيش‌بيني شايستگي تحصيلي بر اساس سبك‌هاي فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك ‌شده و تنظيم هيجان دانش‌آموزان

زمينه: مطالعات متعددي به بررسي شايستگي تحصيلي، سبك هاي فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك شده و تنظيم هيجان پرداخته اند. اما پژوهشي كه به پيش‌بيني شايستگي تحصيلي بر اساس سبك‌هاي فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك‌شده و تنظيم هيجان دانش‌آموزان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني شايستگي تحصيلي بر اساس سبك‌هاي فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك‌شده و تنظيم هيجان دانش‌آموزان انجام شد. روش: پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر كرج در سال تحصيلي 99-1398 بود. 320 دانش‌آموز به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش حاضر مقياس ارزيابي شايستگي تحصيلي ديپرنا و اليوت (1999)، پرسشنامه سبك‌هاي فرزندپروري بامريند (1972)، پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر (1982) و پرسشنامه تنظيم هيجان گراس و جان (2003) بود. تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي و رگرسيون همزمان انجام شد. يافته‌ها: بين سبك فرزندپروري مقتدرانه، خودكارآمدي ادراك‌شده و بازارزيابي هيجانات با شايستگي تحصيلي رابطه مثبت معني دار وجود دارد (0/05 p ). همچنين بين سبك فرزندپروري مستبدانه با شايستگي تحصيلي رابطه منفي معني دار وجود داشت (0/05p ). نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه متغيرهاي سبك فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك‌شده و تنظيم هيجان توان پيشبيني 60 درصد از شايستگي تحصيلي را دارند. نتيجه گيري: سبك‌هاي فرزندپروري، خودكارآمدي ادراك‌شده و تنظيم هيجان قادر به پيش‌بيني شايستگي تحصيلي در بين دانش‌آموزان بودند