عنوان مقاله :
تاثير يك دوره تمرين 24 جلسهاي حركات فضايي بر تعادل كاركنان چتر باز مبتدي و ماهر سقوط آزاد يگانهاي ويژه ناجا با تاكيد بر ويژگيهاي آنتروپومتريكي
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
پور حسيني، ابوالقاسم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز , شعاعي، مرتضي دانشگاه علوم انتظامي امين - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
تعادل , تعادل ايستا , تعادل پويا , حركات فضايي , كاركنان چترباز مبتدي , كاركنان چتر باز ماهر , آنتروپومتري
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش تاثير يك دوره تمرين 24 جلسهاي حركات فضايي بر تعادل كاركنان چتر باز مبتدي و ماهر سقوط آزاد يگانهاي ويژه ناجابا تاكيد بر ويژگيهاي آنتروپومتريكي بود. در اين تحقيق تعداد 20 نفر از چتربازان سقوط يگانهاي ويژه ناجابه عنوان آزمودني با ميانگين و انحراف استاندارد سني14 /3± 75/ 29 سال، وزن 7/72 ±82 كيلوگرم و قد 4/49 ± 178/5 سانتي متر، در اين تحقيق شركت و در دو گروه 10 نفري ماهر ومبتدي انتخاب شدند. از هر دو گروه قبل از شروع دوره تست آمادگي جسماني كه شامل ارزيابي آمادگي ارزيابي قلبي،تنفسي، ارزيابي قدرت و استقامت عضلاني، ارزيابي چابكي، ارزيابي انعطاف پذيري و ارزيابي سرعت دويدن بود اخذ گرديد. براي ارزيابي تاثيرگذاري نوع تمرينات بر تعادل ايستا و پوياي ورزشكاران، آزمون تست تعادلي ستاره (SEBT)، فرشته و سميلاتور سالتو ( محقق ساخته) قبل و بعد از برنامه تمريني 24 جلسهايي حركات فضايي اخذ گرديد. از آزمون شايپروپلك براي بررسي نرمال بودن توزيع دادهها، آزمون استنباطيtهمبسته و مستقل براي تعيين تاثير تمرين درون و بين گروهي در سطح معنا داري p≤/05 استفاده شد. تمرينات حركات فضايي افزايش معنادار فاصله دستيابي آزمودنيها در هر هشت جهت SEBT براي هر دو گروه نشان داد، همچنين در آزمون فرشته روي هر دو سطح پايدار و ناپايدار با چشمان باز و بسته در مراحل پيش آزمون تا پس آزمون سير صعودي مشاهده گرديد. در آزمون حسي عمقي (سميلاتور) در پيش و پس آزمون بين گروه مبتدي و ماهر تفاوت معنادار وجود داشت. نتايج آزمون نشان دادند حركات فضايي تاثير بيشتري بر افزايش تعادل حسي – عمقي نسبت به تعدال ايستا و پويا دارد و همچنين بر تعادل ايستا در حالت چشمان بسته در وضعيت سطح ناپايدار و پايدار تاثير گذار و باعث افزايش تعادل ايستا ميگردد.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين