چكيده فارسي :
با توجه به اهميت روزافزون مسايل زيست محيطي و افزايش دخالت بشر در محيط هاي طبيعي، لازم است با به كارگيري رويكرد آمايش و توسعه پايدار، در جهت حفظ منابع طبيعي كوشيد و هم سو با سرزمين و توان توليدي آن حركت كرد. توپوگرافي ناهموار استان لرستان سبب شده بخش زيادي از اراضي، به دليل شيب تند و جلوگيري از تخريب منابع طبيعي، به عنوان اراضي ملي شناخته شوند. اما برخي فعاليت ها، مانند كشاورزي و صنعت و گردشگري و...، با شرايط و ضوابط خاص در آن ها امكان پذير است. با توجه به وابستگي اقتصاد منطقه به كشاورزي و افزايش بي كاري، مي توان با رويكرد آمايش سرزمين و بر اساس توان هاي محيطي فعاليت هاي كشاورزي را در اين اراضي توسعه داد. در اين تحقيق، با ماهيت كاربردي، هدف تعيين توان اراضي ملي حوضه چالانچولان در شرق استان لرستان جهت توسعه فعاليت هاي كشاورزي بود و از ابزار و داده هايي مانند نقشه هاي توپوگرافي و زمين شناسي و داده هاي اقليمي و خاك شناسي و هيدرولوژي و نرم افزار Arc GIS جهت تعيين اراضي ملي داراي توانايي كشاورزي بر اساس دستورالعمل ها و استانداردهاي سازمان جنگل ها و مراتع كشور، با در نظر گرفتن شرايط محلي، استفاده شد؛ طوري كه ابتدا واحدهاي اراضي (ژيومورفولوژي) تهيه و سپس كاربري هاي مجاز در هر يك از واحدهاي همگن زيست محيطي تعيين شد. در ادامه از متغيرهاي مختلف جهت شايستگي اراضي ملي براي كاربري هاي كشاورزي استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد اراضي ملي محدوده مورد مطالعه براي زراعت ديم در مقايسه با زراعت آبي و باغ داري مناسب ترند كه دليل آن خاك زايي ضعيف ناشي از ويژگي هاي زمين شناسي منطقه و منابع آبي محدود است. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه اراضي واقع در دشت ها و رسوبات آبرفتي براي كشاورزي آبي و باغ داري و دشت سرها براي كشت ديم مناسب ترند.
چكيده لاتين :
Due to the growing importance of environmental problems and increasing human interventions in natural environments, it is necessary to use spatial planning and sustainable development approach in order to conserve natural resources and move along with the land and its productive capacity. The rough topography of Lorestan Province has caused a large part of its lands to be recognized as national lands due to their steep slope and the necessity of preventing the destruction of natural resources. However, there some activities such as agriculture, industry, tourism, etc., which are possible if certain conditions and criteria are met. Regarding the dependence of the region's economy on agriculture and the increase in unemployment, these lands can be used to develop agricultural activities based on their environmental potentials using spatial planning approach. The purpose of this applied study was to determine the potential of national lands of Chalancholan basin in the east of Lorestan Province for the development of agricultural activities. We used tools and data such as topographic maps, geological maps, climate data, pedology, hydrology, and Arc GIS software to determine national lands with agricultural potential based on the guidelines and standards of the Forests, Range, and Watershed Management Organization of Iran, taking into account the local conditions. To this end, first, the land units (geomorphology) were determined and then, the allowable land uses were specified in each of the homogeneous environmental unit. Next, different variables were used to assess the suitability of national lands for agricultural land uses. The study results showed that national lands under study are more suitable for dryland agriculture compared to irrigated agriculture and horticulture, the reason of which is poor pedogenesis due to geological characteristics of the region and limited water resources. The study results indicate that the lands located in the plains and alluvial sediments are more suitable for irrigated agriculture and horticulture, while the lands surrounding the plains are more suitable for drayland agriculture.
