نحوه‌ي كنترل مجرمان سابقه‌دار جهت پيشگيري از تكرار جرم پس از رهايي از زندان (مورد مطالعه: شهرستان گرگان)

به طور نسبي 80 درصد جرايم را تنها 20 درصد افراد جامعه كه به آن­ها مجرمان حرفه­اي و سابقه­ دار گفته مي­شود، مرتكب مي­شوند؛ بنابراين مديريت اين گونه مجرمان مهم و قابل توجه است. اين تحقيق با هدف شناخت نحوه ­ي كنترل مجرمان سابقه­دار جهت پيشگيري از تكرار جرم آنان پس از رهايي از زندان در شهرستان گرگان شروع شده است. تحقيق از نظر هدف كاربردي، از حيث نوع توصيفي- پيمايشي و از جهت روش انجام كار كمي است. جامعه­ي آماري شامل: فرماندهان، معاونان و كاركنان اجرايي كلانتري­ هاي شهرگرگان است كه بر اساس فرمول رسمي مورگان يك نمونه­ي 57 نفري تعيين گرديده و به صورت طبقه­ اي– تصادفي انتخاب شده است. داده­ ها توسط پرسشنامه­ ي محقق ساخته از نوع طيف ليكرت 5 گزينه­ اي جمع­ آوري شد و روايي و پايايي لازم را كسب نمود. براي تحليل داده­ ها از آزمون­ هاي كلموگروف، ويلكاكسون، تحليل واريانس، تي زوجي و فريدمن استفاده شد. يافته­ ها گوياي اين مطلب است كه به وسيله­ي دو نوع كنترل رسمي و غيررسمي مي­توان مجرمان سابقه­ دار شهر گرگان را مديريت نمود. در كنترل رسمي سه سازمان پليس، دادگاه و زندان و در كنترل غيررسمي سه نهاد خانواده، محيط كاري و محلات نقش دارند و هر كدام داراي دو شاخص مي­باشند. نتيجه­ ي تحليل­ ها كه در ابتدا از منظر سه نمونه­ ي آماري جداجدا و در نهايت به صورت كلي و يك جا محاسبه شد، نشان داد كه در كنترل رسمي بايد مجرمان را از طريق سازمان پليس و در كنترل غيررسمي بايد از طريق خانواده كه بيش­ترين تأثيرگذاري را داشته­اند، مديريت نمود. در ضمن در بين شاخص­هاي پليس، كنترل نامحسوس و در بين شاخص­ه اي خانواده والدين حائز بالاترين تأثيرگذاري در حد خيلي زياد شده و اولويت اول محسوب مي­گردند.

no abstract