دولت تهي، چالش مديريت دولتي نوين در ايران

Govering the Hollow State, The challenge of New Public Mamagement

در اوايل دهه 1990، دولت هاي دموكراتيك صنعتي، تغييرات بزرگي در ساختارهاي دولتي و در رابطه بين دولت و جامعه داشتند. اين مقاله با هدف بررسي اين تغييرات و انتقادهاي وارده بر آن با روش مطالعه اسنادي سعي در تعريف ماهيت تغييرات با استفاده از عبارت "دولت تهي" براي ثبت تغييراتي كه رخ داده ­اند، دارد. دولت تهي، در نقد كارآمدي مديريت دولتي نوين، به عنوان يك اصطلاح براي توصيف ماهيت انتقال قدرت و تمركززدايي خدمات از دولت مركزي به هر دو دولت محلي و اشخاص ثالث- سازمان هاي غيرانتفاعي و بنگاه ­هاي خصوصي- كه به طور فزاينده­اي به نام دولت فعاليت مي­ كنند مطرح شد. از آنجايي كه، اهداف مترتب بر دولت­ ها با اين تمركز زدايي دست نيافتند، واژه دولت تهي كه بيان كننده ناكامي دولت در برون­ سپاري خدمات بود، شكل گرفت. اين ناكامي ­ها در سه سطح مطرح شد: سطح كلان (از دست دادن مشروعيت دولت)، سطح مياني (تمركززدايي در ارائه خدمات) و سطح خرد (نقش­ه اي كاركنان دولت). بعد از معرفي دولت تهي چالش هاي اجرايي پياده سازي مديريت دولتي نوين در ايران مطرح و بررسي گرديد. در نهايت براي ارائه بهتر خدمات به صورت برون­سپاري و جلوگيري از اين­چنين عواقبي دولت­ ها بايد، همزمان با واگذاري خدمات سيستم نظارتي متناسب طراحي كرده، نظام پاسخگويي را مقدم بر كارايي بدانند و بتوانند از توانايي همزمان بخش دولتي، خصوصي و مردم ­نهاد به صورت تركيبي بهره برند.

In the early 1990s, industrial democratic governments had major changes in government structures and in the relationship between government and society. This article attempts to define the nature of the changes using the phrase "Govering the Hollow State" to record the changes that have occurred. The null state is raised as a metaphor for describing the nature of the transfer of power and decentralization of services in the central government to both local governments and third parties - nonprofit organizations and private enterprises - which increasingly operate in the name of the state. Became Since governments with this decentralization failed to achieve the goals they wanted, the term "Govering the Hollow State" was formed, indicating the government's failure to outsource services. These failures were raised at three levels: macro level (loss of government legitimacy), middle level (decentralization in service delivery), and micro level (the roles of government employees). In order to better outsource services and prevent such consequences, governments must, at the same time, devise appropriate monitoring service systems, consider the accountability system as a priority, and be able to simultaneously capture the Governmente, private sector and NGO capabilities Offer as a combination.